Προφανώς ο Ιβάν Σαββίδης έχει λανθασμένη αντίληψη για το πολίτευμα της χώρας μας. Ίσως, δεν είναι καλά πληροφορημένος. Επειδή έχει διαπαιδαγωγηθεί με άλλα πολιτικά πρότυπα, αδυνατεί να καταλάβει πώς λειτουργεί το πολίτευμα της φιλελεύθερης δημοκρατίας, που ευτυχώς ακόμα υπάρχει στην Ελλάδα. Με τις ιδιαιτερότητες του, βέβαια.
Στην πατρίδα μας δεν υπάρχει ένας πανίσχυρος άνδρας που εξοντώνει παντοιοτρόπως τους πολιτικούς του αντιπάλους. Στην Ελλάδα υπάρχουν οι ατομικές ελευθερίες σε πλήρη και ανεμπόδιστη ανάπτυξη από το 1974 και μετά.
Και στην Ελλάδα, ο λαός ψηφίζει ελεύθερα και εκλέγει την κυβέρνηση του. Τουλάχιστον μέχρι τώρα αυτό γινόταν. Το μέλλον άδηλον, αν εξακολουθούν όλοι να σιωπούν μπροστά στην πρωτοφανή επίθεση επιχειρηματία κατά αρχηγού κόμματος.
Μπορεί να μην έχουν πληροφορήσει τον Ιβάν Σαββίδη οι σύμβουλοι του, που ανήκουν στο χώρο της «ψεκασμένης Δεξιάς», ότι σε αυτήν την χώρα, είθισται, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να γίνεται και πρωθυπουργός κάποια στιγμή. Αν το γνώριζε αυτό θα ήταν πιο προσεκτικός στις δηλώσεις του για το δικό του συμφέρον.
Προφανώς και δεν του είπαν πως ο οποιοσδήποτε πρωθυπουργός μπορεί να σβήσει από τον χάρτη, εν μια νυκτί, ακόμα και τον πιο ισχυρό επιχειρηματία. Τα παραδείγματα πάμπολλα. Η ισχύς της κρατικής εξουσίας που θα επιπέσει επάνω του θα τον συντρίψει.
Ίσως, αν τα γνώριζε όλα αυτά να ήταν πιο προσεκτικός και μετρημένος στις δηλώσεις του. Να μην προκαλούσε. Ας ακολουθούσε το παράδειγμα άλλων επιχειρηματιών, πολύ πιο ισχυρών από αυτόν και, το κυριότερο, πολύ λιγότερο ευάλωτων, που διακριτικά ασχολούνται με τις επιχειρήσεις τους και προστατεύουν τα συμφέροντα τους χωρίς τυμπανουκρουσίες.
Στα επίπεδα που θέλει να κινηθεί ο Ιβάν Σαββίδης δεν χωρούν μαγκιές και κουτσαβακισμοί. Δημόσιοι εξυπνακισμοί. Κανένας δεν τον εμποδίζει να αναπτύξει τις επιχειρήσεις του, απεναντίας με τα λεφτά του αγοράζει ανεμπόδιστα ό,τι θέλει. Και καλά κάνει. Από την στιγμή όμως που αποφάσισε να εμπλακεί ενεργά στον πολιτικό αγώνα, είναι λογικό και αυτός να στοχοποιηθεί. Δηλαδή, να αρχίσουν να τον «ψάχνουν».
Στα δημοκρατικά πολιτεύματα έτσι παίζεται το παιχνίδι. Οι παίκτες ανταλλάσσουν κτυπήματα. Δεν κτυπά μόνον ο ένας. Και γι΄αυτόν τον λόγο οι μεγαλοεπιχειρηματίες κρατούν σε χαμηλούς, έως και ανύπαρκτους, τόνους τις πολιτικές προτιμήσεις τους. Το μόνο που επιζητούν είναι να τελειώνουν τις δουλειές τους.
Αυτήν την στιγμή βρίσκεται σε κλιμάκωση ένας πόλεμος μεταξύ σύσσωμης της Νέας Δημοκρατίας και του συγκεκριμένου μεγαλοεπιχειρηματία. Πιθανόν κάποιοι ανοηταίνοντες πολιτικοί να τον χρησιμοποιούν για να κτυπήσουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι να παρασύρουν τον Ιβάν Σαββίδη σε μιαν αντιπαράθεση, από την οποία θα βγει πολλαπλά χαμένος. Γιατί προκάλεσε, ως μη όφειλε, και συντάχθηκε απροκάλυπτα υπέρ μιας παράταξης.
Ας γνωρίζει, πως ο Γ.Κοσκωτάς όταν έφερε τον Ντέταρι στον Ολυμπιακό μάζεψε 20.000 οπαδούς που τον αποθέωναν. Όταν εμφανίσθηκε σιδηροδέσμιος στα δικαστήρια, δεν βρέθηκαν ούτε 500 να τον υποστηρίξουν.
