Τον τελευταίο καιρό βλέπω όλο και περισσότερα δυστυχισμένα πρόσωπα, πρόσωπα φοβισμένα, απελπισμένα μπροστά στις απώλειες που αντιμετωπίζουν ή, ακόμα χειρότερα, στις απώλειες που ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν.
Διαδηλώνουμε με οργή προκειμένου να διατηρήσουμε τον δρόμο που μέχρι τώρα ακολουθήσαμε και αποδεδειγμένα μας οδήγησε σε αδιέξοδο αντί να πανηγυρίζουμε που επιτέλους μας δίνεται η ευκαιρία να δούμε κατάματα τα κομμάτια του εαυτού μας στα οποία κάναμε τα στραβά μάτια. Τα κομμάτια τις μιζέριας, του εγωισμού, της απληστίας, της ψευτιάς, της τεμπελιάς.
Προφανώς και δεν "τα φάγαμε μαζί". Μαζί όμως κάνουμε τόσα χρόνια τα στραβά μάτια, μαζί σιωπούμε και μαζί αρνούμαστε να καταβάλλουμε τον κόπο που χρειάζεται για να ξεκινήσει η αλλαγή από εκεί που οφείλει να ξεκινήσει. Από εμάς τους ίδους.
Αυτή είναι η ευχή μου για τη Νέα Χρονιά. Να καταβάλλουμε τον κόπο...
Eυχαριστώ το blog σας που βλέπει τα πάντα και εκφράζει κάθε άποψη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαναγιώτης
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ...ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή