Σα Καιλάρια εξ μερέαν σο χωρίον, ημέραν Παρασκευήν, έρθεν σον Κωστίκαν χαρτίν ασήν εφορίαν. Από ΔΟΥ Πτολεμαΐδος…
"Να περάσετε δια έλεγχον υποθέσεώς σας, την Δευτέραν το πρωί, από το.....
γραφείο του Διευθυντού"
Αείκον χαρτίν καμμίαν πα ‘κι έρθεν και ο Κωστίκας πολλά εστεναχωρεύτεν, άμα την γαρήν ατ την Παρθένα δεν ‘κι είπεν, για να μην στεναχωρεύκεται.
Παρασκευήν, Σάββαν και Κερεκήν, ο Κωστίκας ομμάτ ‘κι εσπάλτσεν. Την Δευτέραν εσκώθεν σύννυχτα, ελούστεν, εξυραφίεν, εσέγκεν το κοστούμν ατ το καλόν κι εσέβεν σον δρόμον να πάει με τα ποδάραι σα Καιλάρια. Ζατίμ πέντε χιλιόμετρα μακράν έτον το χωρίον ατ, ασήν πολιτείαν.
Σον δρόμον ντο εσέβεν, ερούξεν απάν σον ξάδελφόν ατ, τον Γιωρίκα. Ο Γιωρίκας πα είδεν τον Κωστίκαν με το καλόν το κοστούμ και αρωτάει ατόν…
- Κωστίκα, οσήμερον έξαργος εν κι εσέγκες το κοστούμι σ’;
Ο Κωστίκας, είπεν τον μπελιάν ατ, με το χαρτίν τη εφορίας, σον Γιωρίκαν και ο Γιωρίκας εκλώστεν και λέει ατόν…
- Νέπε Κωστίκα, γιαμ επαλαλώθες; Για αείκον δουλείαν πας σα Καιλάρια και εσέγκες καλόν κοστούμ; Θα εθαρρούν ζεγκίντς είσαι και θα κοφτνε τα ποδάραι σ’. Δέβα βάλον παλαία λώματα, να εθαρρούν εφτωχός είσαι!
Ο Κωστίκας ενούντσεν ενούντσεν τη Γιωρίκα ο λόγος ορθόν έτον! Εκλώστεν σ’ οσπίτ, εξέγκεν το κοστούμν ατ και εφόρεσεν τη χωραφί τα λώματα!
Ασό χωρίον εξ κι εξέβεν, ευρέθεν εμπροστά τ’ ο φίλος ατ ο Χαρίκον. Λέει ο Χαρίκον…
- Νέπε Κωστίκα, ντ’ έπαθες κι εχπάστες σο χωράφ, ακόμα ο ήλιεν κι εξέβεν;
Αλλο μίαν κι άλλο ο μαύρον ο Κωστίκας είπεν το ζορ ντο είσεν με την εφορίαν σον Χαρίκον. Έξεν ο Χαρίκον και εκλώστεν και λέει ατόν…
- Κωστίκα για αείκον δουλείαν πας σα Καιλάρια και εφόρεσες λώματα άμον γυρευός; Θα ελέπνε σε και θα εθαρρούνε, τσιπλάκς είσαι και ξάι κι θα σαέβνε σε! Ο Κωστίκας ενούντσεν ενούντσεν ντο είπεν ο Χαρίκον κι άμον ορθά εφάνθαν τα λόγια τ’. Εκλώστεν σο σπιτ’, αμάν εσασούρεψεν ντο να φορεί και πάει σα Καιλάρια. Η γαρήν ατ η Παρθένα εγνέφσεν και είπεν ατόν…
- Κωστίκα ντο έπαθες και πας έρχεσαι να αναλλάεις τα λωματα σ’; Ατότες ο Κωστίκας είπεν ση γαρήν ατ ντο πελιάν ερούξεν απάν σο κιφάλν ατ’. Η Παρθένα εκλώστεν και λέει ατον… - Να λέω σε Κωστίκα ντο είπεν η μάνα μ’ όντας επαντρέψαμεν, την βραδύν ντο θα εκοιμούμνες εντάμαν; Ερώτεσα τη μάνα μ’…
"Απόψ ντο θα κοιμούμαι με τον Κωστίκαν εντάμαν, το κόκκινον, γιόκσαμ το μαύρον βρακίν να φορώ; και η μάναμ είπε με…
Παρθένα, ίνταν βρακίν να φορείς, ο Κωστίκας θα γαμεί σε!”.
Συμπέρασμα: Όντες πάτε σην εφορίαν, φοράτε ίνταν λώματα ευρύουνταν εμπροστά σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου