ΠΡΟΣ Κ. ΠΡΟΕΔΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ......

Καταλαβαίνετε ...Αρμένικα;

ΤΡΙΤΗ 18.08.2009

Γράφει ο Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
giorgis@massavetas.gr

Με την κυριαρχία της show biz επί της Τέχνης και της γκλαμουριάς των τενεκέδων επί του Πολιτισμού κοντεύουμε να ξεχάσουμε τι πράγματι θα πει καλλιτέχνης με την ουσιαστική έννοια του όρου. Λίγο ακόμη και θα κυριαρχήσει η αντίληψη ότι καλλιτέχνις είναι η γλάστρα του τηλεοπτικού σκουπιδαριού που εξαργυρώνει την προβολή της με βίζιτες πολυτελείας.
Ο αληθινός καλλιτέχνης πονάει για τον τόπο του, θυμώνει και εκφράζεται. Όπως ο σεμνός θεατράνθρωπος Γιώργος Αρμένης. Που με εξέφρασε σε πολλά με την συνέντευξη του στο κυριακάτικο «Παρόν». Και ασφαλώς όχι μόνον εμένα.
Αναδημοσιεύω μερικά αποσπάσματα, όχι για να τα διαβάσει κάποιος από το πολιτικό μας εποικοδόμημα. Αυτοί δεν θα τα καταλάβουν. Ευτυχώς εμείς οι παρακατιανοί καταλαβαίνουμε ...Αρμένικα. Και για τούτο μπορούμε να κατανοήσουμε το μήνυμα του όταν αναφέρεται στο ρόλο της τηλεόρασης στη διαμόρφωση των πολιτικών και πολιτιστικών προτύπων που προσφέρονται στα παιδιά μας:
«Μέρος του παιχνιδιού είναι και η τηλεόραση. Ποιος έχει την τηλεόραση; Εσύ η εγώ; Κοίταξε πίσω τα κεφάλαια και τους μετόχους και θα καταλάβεις ποιοι είναι οι μέτοχοι του συστήματος.
Ποιοι μας ψυχαγωγούν; Κάποιες ηλίθιες ξανθές και κάποιοι κραγμένοι γκέι.. Έλεος! Τρομάζουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους για να μη μας πουν ρατσιστές...»
Δεν ξέρω αν θα τον αποκηρύξουν ο Αλέκος, ο Αλέξης και η Αλέκα ως ...φασίστα, αλλά πείτε μου, έχει άδικο στο ξέσπασμα του για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν ορισμένοι το θέμα της λαθρομετανάστευσης;
«Έχουμε γίνει μια λεκάνη για ανθρώπους που ψάχνουν της μοίρα τους... αλλά οι πολιτικοί κωφεύουν... Αν τους στείλουμε τους μετανάστες έξω από τα σπίτια τους στο Ψυχικό, στην Εκάλη, ίσως τότε πονέσουν. Ίσως με καταλάβουν και εμένα που ζω στα Εξάρχεια και μεγαλώνω παιδί. Και ζω με την πρέζα, την πορνεία, τους αναρχικούς, τους μετανάστες... Ας σοβαρευτούμε και ας ελέγξουμε τα σύνορά μας. Εδώ μπαίνει ο καθένας μέσα, άρρωστος, εγκληματίας, παράνομος, χωρίς χαρτιά... Πόσους μετανάστες μπορεί να δεχτεί η Ομόνοια και τα γύρω πεζοδρόμια; Περνάς από την Ομόνοια και...μυρίζει σαν δημόσιο ουρητήριο...».
Και φυσικά είναι καταλυτικός ο λόγος του όταν μιλάει για το θέατρο και όλους αυτούς που τους φέρνουν να σκηνοθετήσουν αρχαία τραγωδία ή κωμωδία και ...της αλλάζουν τα φώτα.
Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη θεατές που αντιδρούν.ΠΗΓΗ