ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΑΣ ΑΝΤΩΝΗ.........

….και μη κοιτάς εδώ κι εκεί,

σα τη μαϊμού τη σαστισμένη….

Αγαπητέ μας Αντώνη.

Δούλεψες ως τώρα έτσι, που χωρίς αμφιβολία και με μαθηματική ακρίβεια θα κάνεις άλλους μάγκες. Τα νάζια σου και τα καμώματά σου θα τους φέρουν τόσο μπροστά, που θ΄ απορείς κι ο ίδιος.

Εκείνα τα μάτια σου τα μεγάλα που έπρεπε να τα ορθανοίξεις κά-ποτε, μην τα ταλαιπωρείς πια και μη κοιτάς εδώ κι εκεί, σα τη μαϊμού τη σαστισμένη. Όπου και να κοιτάξεις θα δεις εμάς. Εμάς που τότε μας πρόδωσες και μας έδωσες ¨τζάμπα λάφυρο¨ στον αιώνιο αντίπαλο. Θα δεις τους προδομένους συναγωνιστές σου. Θα δεις το πολιτικό δάκρυ εκείνων που μέχρι χθες σ΄ αγαπούσαν, σε σήκωναν στη πλάτη, σε στήριζαν, σε ψήφιζαν και σ΄ έδιναν θέση στη Βουλή. Θα δεις αυτούς που τους χαστούκισες εσύ. Ναι εσύ με το δικό σου και μάλιστα με το δεξί σου χέρι. Και ξαφνιάστηκαν οι αγνόψυχοι. Και προσπάθησαν να σε δικαιολογήσουν οι καλό-πιστοι. Αλλά εσύ, μόνο εσύ, συνέχισες στο ολέθριο ταξίδι σου. Κι αν προσπαθήσαμε να δικαιολογήσουμε τη στάση σου με το Μητσοτάκη, πώς στ΄ αλήθεια να δικαιολογήσουμε τις μετέπειτα ενέργειές σου; Εκείνο το Κόμμα, τί το ήθελες; γιατί και ποιών παιγνίδια έπαιζες; Εσύ ο Σαμαράς ποιούς έβριζες τότε; ποιούς θεω-ρούσες αντίπαλους και αποτυχημένους που ακολουθούσαν εκείνο το καταματωμένο αλλά περήφανο Kόμμα; Γιατί μας θεωρούσες τόσο λάθος εμάς που δεν ακολουθήσαμε την δική σου ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΒΑΣΗ, αλλά πνίγοντας όλους τους καημούς μας, ξεχνώντας όλα τα όνειρά μας, κάναμε τη δική μας ΗΘΙΚΗ ΥΠΈΡΒΑΣΗ και πιστοί στην ιστορία μας καταφέραμε να ξαναζωντανέψουμε και να κάνουμε Κυβέρνηση την παραδοσιακή μας ιδεολογία. Κυβέρνηση που μάζεψε πάλι ταπεινωμένη και νηφάλια όλα τα στελέχη της. Και τα έδωσε ζωή κι αξία. Και δεν φρόντισε να τα χτυπήσει, ούτε να τα προσβάλλει, ούτε να τα εξευτελίσει, τότε που ήταν παντοδύναμη και θα μπορούσε να το κάνει.

Εμείς στη βάση νοιώθουμε πως οι πορείες στους αγώνες, δεν έχουν ανάγκη μόνο από αρχηγούς. Ούτε βέβαια οι αρχηγοί γίνονται μόνο με πείσμα και με επιμονή. Οι αρχηγοί θέλουν τύχη, θέλουν θυσίες, θέλουν χαρακτήρα, θέλουν κοινή αποδοχή.

Αγαπητέ μας Αντώνη.

Στη φάση αυτή πάλι μπορούσες να σεβαστείς περισσότερο και να εκτιμήσεις καλύτερα τις καταστάσεις. Το πάθος σου για την εξου-σία και την αρχηγία σε οδήγησαν πάλι σε ολισθηρά βήματα. Χωρίς περιστροφές, μας θύμησες τον Ευάγγελο Βενιζέλο του 2007. Στη ζωή μου έμαθα ότι ¨ όποιος βιάζεται σκοντάφτει ¨ και ότι ¨ τους ηγέτες τους ψάχνει ο λαός ¨, αργά ή γρήγορα. Αυτή η συμπεριφορά σου και ο πασιφανής προσανατολισμός στο κυνήγι της αρχηγίας και μόνο, μας έβαλε μπροστά σε δύσκολα ερωτήματα.

Πόσο άραγε δούλεψες τόσο καιρό για την Πατρίδα ή τη Παράταξη ; Ασχολήθηκες καθόλου με τα ουσιαστικά προβλήματα του λαού ; Σεβάστηκες τη μεγαλοψυχία ορισμένων στελεχών και πολλών αν-θρώπων της βάσης που σε είχαν ανάμεσά τους ;

Μήπως τους ξυπνήσεις και πάλι τον εφιάλτη του ΕΦΙΑΛΤΗ ;

Μετά τις αρχηγικές εκλογές θα αντέξεις το αποτέλεσμα ;

Μήπως έχουμε πάλι τα ίδια ;

Πώς να σ΄ εμπιστευτούμε ;

Αγαπητέ μας Αντώνη.

Οι πραγματικοί αρχηγοί και οι δυνατοί άνδρες πρέπει πρώτα να είναι αρχηγοί στον εαυτό τους, στο μυαλό τους, στη ψυχή τους. Να βρίσκουν το κουράγιο να κρίνουν αυστηρά και ψυχρά τον εαυτό τους. Να επιτρέπουν στη γλώσσα τους τελικά να αρθρώνει αυτό που μοιάζει με δημόσια εξομολόγηση και δυστυχώς λείπει από την δύσμοιρη εποχή μας. ΣΥΓΓΝΩΜΗ. Η συγγνώμη λυτρώνει, ανακουφίζει και στέλνει απέναντι μήνυμα για λήθη και συγχώρεση.

από τη βάση, βασικά.