"Πού πήγαν οι δεσμεύσεις μας;" της Άννας Αθανασάκη

	2009. Μια χρονιά που φεύγει και ίσως είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή για μια πρώτη αποτίμηση. Μια χρονιά δύσκολη, με προβληματισμούς που γεννήθηκαν από τη δύσκολη οικονομική συγκυρία και τις δυσκολίες που όλοι βιώνουμε. Διαβάζοντας τις έρευνες που κατατάσσουν την Κατερίνη στις τελευταίες θέσεις ανάμεσα σε πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, σε ο,τι αφορά το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων και των δεικτών ανάπτυξης και οικονομίας, αβίαστα σκέφτεται κανείς. Τι φταίει; Τι έπρεπε και τι πρέπει να γίνει και δεν γίνεται; Γνωρίζουμε τις δυνατότητες της πόλης μας, παρακολουθούμε όμως γύρω μας, άλλες πόλεις να κερδίζουν το στοίχημα της ανάπτυξης, να αλλάζουν, να προχωρούν, να εξελίσσονται, κυρίως όμως να τολμούν. Και αναρωτιέται ξανά κανείς. Εμείς τι κάνουμε; Ονειρεύτηκα, τέσσερα σχεδόν χρόνια πριν, ότι μπορούμε να ανοίξουμε νέους δρόμους, να φέρουμε την πρόοδο, την εξέλιξη, το μέλλον, τη δυναμική στην Κατερίνη, γιατί αυτό της αξίζει. Και υπήρχε ο τρόπος, το σχέδιο και κυρίως οι δεσμεύσεις και οι προτεραιότητες. Δυστυχώς, σήμερα, μετά και από την κατάθεση του τελευταίου προϋπολογισμού και του Τεχνικού Προγράμματος της δημοτικής αρχής δεν διαφαίνεται κανένα όραμα, καμία στόχευση και σωστός προγραμματισμός για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των δημοτών και υλοποίησης των δεσμεύσεων μας. Είχαμε δεσμευθεί για σημαντικές παρεμβάσεις που θα έδιναν αναπτυξιακή πνοή στην πόλη, θα αξιοποιούνταν τα 2.200 στρέμματα της δημοτικής περιουσίας στην Ολυμπιακή Ακτή με στόχο μεγάλες επενδύσεις, αναβάθμιση του τουρισμού και εκατοντάδες νέες θέσεις εργασίας. Τι έγινε αυτά τα 3 χρόνια; Είχαμε δεσμευθεί για ένα Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο με ένταξη χιλιάδων νέων στρεμμάτων στο σχέδιο πόλης, με δημιουργία βιομηχανικής περιοχής, με ζώνες πρασίνου, κατοικίας και αναψυχής. Τι έγινε αυτά τα 3 χρόνια; Είχαμε δεσμευθεί για χωροθέτηση και καθορισμό ζωνών βιομηχανικής και βιοτεχνικής χρήσης, για τη δημιουργία περιαστικού πρασίνου και αξιοποίηση των πλατανοδασών, για ανάπτυξη του τουρισμού, για λύση του κυκλοφοριακού προβλήματος. Τι έγινε αυτά τα 3 χρόνια; Και ας δούμε τον προϋπολογισμό του 2010. Αναλύοντας τα οικονομικά στοιχεία φαίνεται ξεκάθαρα η ανικανότητα της διοίκησης και η έλλειψη πολιτικής βούλησης να εξασφαλίσει πόρους, χρηματοδοτήσεις, κονδύλια, ακόμη και να εισπράξει τα οφειλόμενα. Μάλιστα σε όλους τους τόνους εκτοξεύονταν προεκλογικά κατηγορίες εναντίον της προηγούμενης διοίκησης στο δήμο, για το κομμάτι αυτό. Ποια είναι η αναπτυξιακή πρόταση λοιπόν αυτού του προϋπολογισμού; Ποιο είναι το μεγάλο έργο που θα ωθήσει την τοπική οικονομία, θα βοηθήσει στην τουριστική ανάπτυξη και θα δώσει νέα προοπτική στον τόπο; Η ανακατασκευή της πλατείας Ελευθερίας, των πεζοδρομίων, τα πατάρια ή οι κυκλικοί κόμβοι; Πού πήγαν οι δεσμεύσεις μας για την πολιτιστική εξωστρέφεια της Κατερίνης, για «μια πόλη σύγχρονη, ανθρώπινη, φιλική στον επισκέπτη, με αισθητική, μια πόλη με προοπτική για τους νέους» όπως διατυμπανίζαμε στο προεκλογικό μας φυλλάδιο; Και επιτέλους, πού πήγε η διάθεση προώθησης και στήριξης στην κοινωνία της Κατερίνης του εθελοντισμού, μια κατεξοχήν προσφορά από κάθε συνδημότη που μπορεί και θέλει να βοηθήσει τον τόπο του; Δεν θα αναλύσω οικονομικά στοιχεία, γιατί θεωρώ ότι αυτά που γίνονται φαίνονται και οι δημότες κρίνουν. Αξίζει όμως όλοι να καταθέσουμε δημόσια τις σκέψεις μας, τις θέσεις και τις προτάσεις μας για την πόλη στην οποία γεννηθήκαμε, ζούμε και αγαπάμε. Άννα Αθανασάκη Ανεξάρτητη Δημοτική Σύμβουλος Δήμου Κατερίνης