«ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ όλων». Με τις τρεις αυτές λέξεις περιγράφει την πολιτική στην Ελλάδα ....

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
«ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ όλων». Με τις τρεις αυτές λέξεις περιγράφει την πολιτική στην Ελλάδα του ΔΝΤ έµπειρος πολιτικός παράγων. Δεν έχει άδικο. Η υπαγωγή της χώρας στον µηχανισµό βοήθειας έχει προκαλέσει µια πρωτοφανή συστηµική αναστάτωση. Φαίνεται στο πεζοδρόµιο και στα σαλόνια. Στο...



συνδικαλιστικό κίνηµα και στα κόµµατα. Στις δηµοσκοπήσεις και στη Βουλή. Δηλαδή στην κορυφή, στη µέση και στη βάση. ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΩΝ των συγκρούσεων είναι και η αντιπαράθεση του Νίκου Σηφουνάκη µε τον Ανδρέα Βγενόπουλο. Η κόντρα άρχισε µε πρωτοβουλία του «Μr. ΜΙG» πέρσι το φθινόπωρο. Αφορµή, ο διαγωνισµός για τις άγονες αεροπορικές γραµµές. Εκτοτε άλλαξαν πολλά. Ας πούµε η Ολυµπιακή τελεί υπό de facto συγχώνευση µε την Αegean, η οποία θα την απορροφήσει. Ωστόσο ο Βγενόπουλος έριξε λάδι στη φωτιά µε νέες κατηγορίες και ο Σηφουνάκης απάντησε µε προσφυγή στη Δικαιοσύνη.

ΕΙΝΑΙ Ο Βγενόπουλος που είχε εντάξει αγωγές και µηνύσεις στο οπλοστάσιο της αντιπαράθεσής του µε τους πολιτικούς. Αφορµή ήταν η υπόθεση του ΟΤΕ, όταν ο Ανδρέας βρέθηκε αντιµέτωπος µε τον _ τότε αρχηγό της αξιωµατικής αντιπολίτευσης _ Γιώργο Παπανδρέου και τον προέδρο του ΣΥΝ Αλέξη Τσίπρα. Αρα ο Σηφουνάκης δεν καινοτοµεί. Απλώς ακολουθεί κι αυτός τον δρόµο του Βγενόπουλου.

Η ΚΟΝΤΡΑ επιδέχεται πολλές αναγνώσεις. Από τη µια είναι το µέτωπο επιχειρηµατιών και πολιτικής.

Εδώ πρωτοστατεί ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δηµήτρης Δασκαλόπουλος που επιτίθεται γενικά κατά των πολιτικών. Επί της ουσίας τούς χρεώνει το δηµοσιονοµικό και οικονοµικό αδιέξοδο που µας έστειλε στο ΔΝΤ. Από την άλλη είναι η ραγδαία ποινικοποίηση της δηµόσιας ζωής, όπως φαίνεται από τις διαθέσεις της κυβέρνησης απέναντι σε διαφόρους «πρώην» της Ν.Δ. Οι πολιτικές συγκρούσεις γίνονται διώξεις. Αρα περιέρχονται στη δικαιοδοσία αρχών _ όπως το ΣΔΟΕ ή η Αρχή Ξεπλύµατος Βρώµικου Χρήµατος _ και, τελικά, της Δικαιοσύνης. ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ στοιχείο είναι και το πιο ενδιαφέρον. Η Δικαιοσύνη έχει παίξει σηµαντικό ρόλο σε κρίσιµες φάσεις στην πρόσφατη πολιτική ιστορία πολλών χωρών. Ο Αντόνιο Ντι Πιέτρο και τα «Καθαρά χέρια» τερµάτισαν την καριέρα µιας γενιάς ιταλών πολιτικών. Αλλοι, όπως ο Μπετίνο Κράξι, πέθαναν στην εξορία. Αλλοι, όπως ο Τζούλιο Αντρεότι, στιγµατίστηκαν. Αντίστοιχα, στη Γαλλία, οι δικαστές πρωτοστάτησαν στο φινάλε της θητείας τόσο του Φρανσουά Μιτεράν όσο και του Ζακ Σιράκ. Τον τελευταίο τον σέρνουν στα γεράµατα στα εισαγγελικά γραφεία για θέµατα πολιτικού χρήµατος, τώρα που δεν είναι πια πρόεδρος, άρα δεν έχει ασυλία. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τοκουτί της Πανδώρας ανοίγει για να βγει πάλι από µέσα η Θέµις.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ