Σταματάει η πρώτη νταλίκα και η αδελφή όλο χάρη, ρωτάει:
- Πού πάτε κύριε;
- Μέχρι τη Θήβα αδελφή.
- Κοντά πάτε!Καλό σας ταξίδι.
...Αφού περνούν μερικοί, να και κάποιος νέος και ωραίος νταλικιέρης που πήγαινε Θεσσαλονίκη.
- Θα με πάρετε μέχρι τα Τέμπη;
- Εντάξει..ανέβα.
Ανεβαίνει η καλόγρια βολεύτηκε κάπως άτσαλα και φαινόταν τα κάτασπρα μπούτια της.
Aρχισε ο νεαρός να λιγουρεύεται κι όσο άλλαζε ταχύτητες τόσο πλησίαζε να της πιάσει το γόνατο.
Κάποια στιγμή το κατάφερε και η καλόγρια ζύγωσε πιο πολύ αντί να καλυφθεί.
Παίρνει θάρρος ο νταλικέρης κι όλο ανέβαινε πιο ψηλά. Κάποια στιγμή κόντεψε να πιάσει το μ@υνί της.
- Μη τέκνο μου... αυτό είναι για τον Κύριο. Αν όμως θες, μπορώ από την πίσω πόρτα.
.. Αντί να είναι το πρωί στη Θεσσαλονίκη ο νταλικέρης έφτασε μετά από δύο μέρες στα Τέμπη. Την ξεκ@λιασε ο μπαγάσας.
Κάποτε έφτασαν και στα Τέμπη και σταματάειη νταλίκα, για να κατέβει η καλόγρια.
- Αδελφή κάνω τακτικά αυτό το δρομολόγιο, λέει ο νταλικιέρης και ρωτάει: πού μπορώ να σας ξαναβρώ;
- Άκου νεαρέ! Όπου να ρωτήσεις εδώ γύρω στα πέριξ, πού είναι ο Μητσάρας που ντύνεται καλόγρια θα σου πουν!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου