Από think politics
Η θέση της Ν.Δ στο πολιτικό στερέωμα αποτυπώνεται – σωστά ή λάθος είναι άλλο θέμα συζήτησης – στις δύο δημοσκοπήσεις που βλέπουν σήμερα το φως της δημοσιότητας. Ταυτόχρονα αποτυπώνεται και στον τρόπο με τον οποίο η Ν.Δ συνεχίζει να ασκεί τα συνταγματικά της προβλεπόμενα «καθήκοντα» ως αξιωματική αντιπολίτευση: ανύπαρκτη, έως άφαντη. Το 4 ή το 8% της διαφοράς από το ΠΑΣΟΚ, ο τρόπος με τον οποίο ασκείται εν τοις πράγμασι από την Κυβέρνηση μία πολιτική η οποία αν είχε ασκηθεί σε άλλο χρόνο και από άλλου…
«χρώματος» Κυβέρνηση θα είχε προκαλέσει κοινωνικό σεισμό, είναι μόνο μερικά από τα ενδεικτικά στοιχεία της όλης κατάστασης. Στις ίδιες δημοσκοπήσεις αποτυπώνεται και ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία αντιλαμβάνεται τις κυβερνητικές θέσεις στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης, με την αποδοχή για την κατασκευή του περίφημου «φράχτη» στον Έβρο να φτάνει ή και να ξεπερνά το 80%. Δεν είναι ζήτημα η ερώτηση «τί θα γινόταν εάν η Ν.Δ όταν ήταν Κυβέρνηση πρότεινε κάτι αντίστοιχο». Είναι όμως μέγιστο θέμα το ότι η προηγούμενη νεοδημοκρατική Κυβέρνηση δεν πρότεινε απολύτως τίποτε για αυτό και για άλλα τόσα φλέγοντα θέματα τη ελληνικής πραγματικότητας. Με υπουργούς – θεατές προφανώς δεν γίνεται δουλειά. Ακόμα περισσότερο, προφανώς δεν γίνεται δουλειά όταν ενώ ευαγγελίζεσαι την ανασύσταση του Κράτους, το μόνο που κάνεις είναι και να διαιωνίζεις στρεβλές καταστάσεις, αλλά ακόμα χειρότερο να τις επιτείνεις στο έπακρο. Σήμερα, η Ν.Δ προσπαθεί να καταλάβει πού βρίσκεται, και από ότι φαίνεται θα προσπαθεί για πολύ καιρό ακόμα. Παρά τις μυριάδες των ευκαιριών που τις έχουν δοθεί για ανάπτυξη σοβαρού και με επιχειρήματα αντιπολιτευτικού λόγου, προτιμά (;) την απόλυτη σιωπή, η οποία μάλλον εδράζεται στην άγνοια παρά στην έλλειψη επιχειρημάτων. Ακόμα και για τον «Καλλικράτη», χαρακτηριστική είναι η περίπτωση κορυφαίου στελέχους της Ν.Δ (πολύ κορυφαίου στελέχους…) ο οποίος αγνοούσε την ύπαρξη των Διοικητών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, λέγοντας «υπήρχε αυτό στον Καλλικράτη;». Μετά βέβαια και από αυτό, δεν είναι για να απορείς γιατί η Ν.Δ πολύ απλά δεν υπάρχει στο αντιπολιτευτικό «στερέωμα», αλλά αντίθετα πραγματική αντιπολίτευση σε όλες τις μεθοδεύσεις της Κυβέρνησης ασκεί το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ ή η Δημοκρατική Αριστερά. Ούτε βέβαια είναι να απορείς πώς περιμένει η Ν.Δ να πιστωθεί τις όποιες απώλειες της Κυβέρνησης, όταν τον πολιτικό της λόγο εκφράζουν αυτοί που ως πρώην – και αποτυχημένοι ως επί τω πλείστω – υπουργοί έχουν ταυτιστεί με τις καταστροφικές πολιτικές του χθες…
«χρώματος» Κυβέρνηση θα είχε προκαλέσει κοινωνικό σεισμό, είναι μόνο μερικά από τα ενδεικτικά στοιχεία της όλης κατάστασης. Στις ίδιες δημοσκοπήσεις αποτυπώνεται και ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία αντιλαμβάνεται τις κυβερνητικές θέσεις στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης, με την αποδοχή για την κατασκευή του περίφημου «φράχτη» στον Έβρο να φτάνει ή και να ξεπερνά το 80%. Δεν είναι ζήτημα η ερώτηση «τί θα γινόταν εάν η Ν.Δ όταν ήταν Κυβέρνηση πρότεινε κάτι αντίστοιχο». Είναι όμως μέγιστο θέμα το ότι η προηγούμενη νεοδημοκρατική Κυβέρνηση δεν πρότεινε απολύτως τίποτε για αυτό και για άλλα τόσα φλέγοντα θέματα τη ελληνικής πραγματικότητας. Με υπουργούς – θεατές προφανώς δεν γίνεται δουλειά. Ακόμα περισσότερο, προφανώς δεν γίνεται δουλειά όταν ενώ ευαγγελίζεσαι την ανασύσταση του Κράτους, το μόνο που κάνεις είναι και να διαιωνίζεις στρεβλές καταστάσεις, αλλά ακόμα χειρότερο να τις επιτείνεις στο έπακρο. Σήμερα, η Ν.Δ προσπαθεί να καταλάβει πού βρίσκεται, και από ότι φαίνεται θα προσπαθεί για πολύ καιρό ακόμα. Παρά τις μυριάδες των ευκαιριών που τις έχουν δοθεί για ανάπτυξη σοβαρού και με επιχειρήματα αντιπολιτευτικού λόγου, προτιμά (;) την απόλυτη σιωπή, η οποία μάλλον εδράζεται στην άγνοια παρά στην έλλειψη επιχειρημάτων. Ακόμα και για τον «Καλλικράτη», χαρακτηριστική είναι η περίπτωση κορυφαίου στελέχους της Ν.Δ (πολύ κορυφαίου στελέχους…) ο οποίος αγνοούσε την ύπαρξη των Διοικητών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, λέγοντας «υπήρχε αυτό στον Καλλικράτη;». Μετά βέβαια και από αυτό, δεν είναι για να απορείς γιατί η Ν.Δ πολύ απλά δεν υπάρχει στο αντιπολιτευτικό «στερέωμα», αλλά αντίθετα πραγματική αντιπολίτευση σε όλες τις μεθοδεύσεις της Κυβέρνησης ασκεί το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ ή η Δημοκρατική Αριστερά. Ούτε βέβαια είναι να απορείς πώς περιμένει η Ν.Δ να πιστωθεί τις όποιες απώλειες της Κυβέρνησης, όταν τον πολιτικό της λόγο εκφράζουν αυτοί που ως πρώην – και αποτυχημένοι ως επί τω πλείστω – υπουργοί έχουν ταυτιστεί με τις καταστροφικές πολιτικές του χθες…
Διαβάστε περισσότερα: http://www.newsblog.gr/index.php/51946/i-anyparxia-tis-nd#ixzz1BCc0mQtt
η Ελλάδα μας
ΑπάντησηΔιαγραφήη Πολιτική μας
η σύγχρονη γενηά μας
δεν έχουν πλέον ανάγκη
από παληά και φθαρμένα ονόματα
έχουν ανάγκη από άσημους και όχι από διάσημους
έχουν ανάγκη από νοήμονες και όχι από δήθεν
έχουν ανάγκη από αποδοτικούς και όχι από ρήτορες
όσο αργούν να φύγουν οι παληοί
τόσο για όλους η Ανοιξη θ΄ αργεί.