Αγαπητοί συνάδερφοι bloggers

Πριν από λίγο αλίευσα στα "Επίκαιρα" αυτή την είδηση, την οποία αξιολογώ ως ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ, γιατί μπορεί νομίζω να αποτελέσει αφορμή για μια ΜΕΓΑΛΗ συγκέντρωση με ξεχωριστά χαρακτηριστικά απ' τις συνηθισμένες εως τώρα απεργιακές συγκεντρώσεις υπό τον όρο βέβαια ότι θα οργανωθεί σωστά. 
Επιπλέον διακρίνω ένα σημαντικό πλεονέκτημα που είναι το στοιχείο του αιφνιδιασμού, αφού οι δυνάμεις καταστολής σίγουρα δεν περιμένουν σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας αυτού του τύπου, που οργανώνεται απ' τον τον πρύτανη του πανεπιστημίου πολύ κόσμο κι ως εκ τούτου δεν θα έχουν έτοιμους τους προβοκάτορες που σε κάθε απεργία και συγκέντρωση ως τώρα διαλύουν, (με το γνωστό τρόπο) τις συγκεντρώσεις.

Η αγανάκτηση κι ο θυμός δεν λείπει από κανέναν μας για τη συνεχιζόμενη λαίλαπα του μνημονίου που επιχειρεί μέσα και απ' το καινούριο φρούτο της συναίνεσης, να συνεχίσει να καταληστεύει τα μεσαία και κατώτερα λαϊκά στρώματα και να ξεπουλήσει αντί πινακίου φακής τα φιλέτα της δημόσιας περιουσίας, λες και πουλάνε το τσιφλίκι του πατέρα τους. 
Εναπόκειται  λοιπόν στην αποφασιστικότητα, την οργάνωση και την θέλησή μας να τους σταματήσουμε και να τους δείξουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ότι δεν μπορούν να κάνουν ότι τους καπνίσει, ότι οι Έλληνες διαθέτουμε ακόμα κριτική και πολιτική σκέψη, ότι μπορούμε ακόμα να διεκδικούμε, να αγωνιζόμαστε, να πολεμάμε για ένα καλύτερο αύριο.

Γι' αυτό το λόγο καλώ όλους τους bloggers που έχουν συστήσει ή συμμετέχουν σε κάποιες ομάδες (πχ. "300 Έλληνες", 23 Φλεβάρη, Κι αν μέναμε στο Σύνταγμα"  κ.α) να διαδώσουν αυτό το μήνυμα στα μέλη τους και να εξαντλήσουν κάθε επιρροή που διαθέτουν προς κάθε κατεύθυνση, ώστε να κατέβει όσο περισσότερος κόσμος γίνεται στα Προπύλαια. 

Αγαπητοί φίλοι
Αυτή τη στιγμή  δεν μας χωρίζει τίποτα αντίθετα, μας ενώνουν πολλά. Τα περιθώρια έχουν στενέψει ασφυκτικά για  όλους μας. Αν παραμείνουμε  μουδιασμένοι θεατές χωρίς καμιά αντίδραση,  θα βρεθούμε μπροστά σε πολύ δυσάρεστες καταστάσεις, πολύ χειρότερες απ' αυτές που ζούμε σήμερα. 
Είναι στο χέρι μας να σταματήσουμε τώρα τα σχέδιά τους και να τους πούμε δυναμικά ότι είμαστε εδώ κι απαιτούμε να συναποφασίζουμε για το μέλλον μας.
Είναι ώρα να υπερβούμε, τις όποιες πολιτικές ή ιδεολογικές διαφορές χωρίς, εννοείται, να παραιτηθούμε απ' την ιδεολογία μας ή ν' απαρνηθούμε τις απόψεις μας. Απλά νομίζω ότι δεν μας παίρνει ο χρόνος, δεν έχουμε την πολυτέλεια αυτή τη στιγμή να εξετάσουμε ή να λύσουμε ιδεολογικά προβλήματα και να ψειρίζουμε τη μαϊμού. 
Απ' την άλλη η ένδεια στο πολιτικό προσωπικό κι η απουσία πολιτικών προσωπικοτήτων - ηγετών, όσο και φερέγγυων συλλογικοτήτων επιδεινώνει το πρόβλημα. 
Ο εχθρός είναι κοινός για όλους και στοχεύει εναντίον όλων. 

Προέρχομαι απ' την Αριστερά (για να εξηγούμαι την Αριστερά του Άρη, του μεροκάματου και της λεβεντιάς, της "Συνοικίας το όνειρο", του αριστερά του Λειβαδίτη, την αριστερά που αγαπάει και πονάει την Πατρίδα,  κι όχι την μεταμοντέρνα, ροζ, καθεστωτική "αριστερά" του Κολωνακίου) αλλά αυτή τη στιγμή πλήτομαι, κι είμαι τόσο θύμα, όσο κι ένας δεξιός της ηλικίας μου. Έχουμε το χρόνο, αφού ξεμπήξουμε τις δυνάμεις κατοχής και τα ντόπια τσιράκια τους, και στεριώσουμε την πατρίδα στα πόδια της, να συζητήσουμε και να "τσακωθούμε" όσες ώρες γουστάρουμε. 
Ως τότε δεν πρέπει να ησυχάσουμε.

Φίλοι  bloggers

 Οι Ισπανοί μας δείχνουν τον δρόμο. Χωρίς να έχουν ούτε κατά διάνοια, ληφθεί τα απάνθρωπα μέτρα που λήφθηκαν εδώ (κι ετοιμάζονται χειρότερα)  ο κόσμος πλημμύρισε τις πλατείες και τους δρόμους. Χορεύουν, τραγουδούν, ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ. Εμείς που μας πήραν κι αυτήν την ίδια την αξιοπρέπειά μας, ΓΙΑΤΙ ΛΟΥΦΑΞΑΜΕ;

Ελπίζω αυτή τη φορά να γίνει κάτι. Είναι χρυσή (κι ίσως η τελευταία) ευκαιρία.

Καλή αντάμωση στα γουναράδικα

Φιλικά

Δ. Κωνσταντίνου



Υ.Γ. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δηλώνω ότι δεν έχω ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΧΕΣΗ με ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ Η' ΦΟΡΕΑ που διοργανώνει την εκδήλωσης.