της βροχής, καχύποπτοι αριστεροί(!), που έχουν αρχίσει να πέφτουν, χορεύοντας διάφορους ρυθμούς, στην αγκαλιά του «στρατηγού άνεμου». Κύριε, κύριε ο Βύρων το είπε. Όχι ο Εγγλέζος Λόρδος. Ο δικός μας ντε. Ο κ. Β. Πολύδωρας.
Για τον αναλυτή είναι μια «κάποια λύσις» για την εισροή ξένων κεφαλαίων. Οι Γερμανοί λατρεύουν το αθάνατο αρχαιοελληνικό πνεύμα – με το νέο βγάζουν φλύκταινες! – κι ο Βύρωνας λέει το μάθημα «νεράκι». Χώρια πόσα βιβλία έχει γράψει. Ούτε τον Πλάτωνα, τον Θουκυδίδη και τους άλλους κλασικούς να είχε «καταπιεί»! Αν ο θείος τηλεφωνήσει στην Καγκελαρία – «Άχτουνγκ! Άχτουνγκ! Αφεντούλης σπρέχε»! (Προσοχή! Προσοχή! Ομιλεί ο Αφεντούλης!) - η φράου Άνγκελα – «πειναλέοντα» υποβολέα σε πείραξε η στοργή της Τρόικας και τσιρίζεις «Frau Nein», nein, nein! Δουλειές πάμε να κλείσουμε! - θα «σκιστεί» να κλείσει σειρά εκδηλώσεων στα ανώτατα γερμανικά εκπαιδευτικά ιδρύματα με ομιλητή τον Βύρωνα. Θα μαζέψει εκείνος μπόλικα χειροκροτήματα κι εμείς το παραδάκι για να δώσουμε κατιτίς έναντι του χρέους.
«Φύσει αδύνατο να πάει χειμώνα στη Γερμανία!» διέκοψε η σύζυγος, κυρία Πολυτίμη.
«Ξέμεινε από παλτό; Πες στο γείτονα με τους νεωτερισμούς που φωνάζει «όσα όσα» για να βάλει λουκέτο να στείλει μια πατατούκα και θα έχει λαμβάνειν. Πολυτελείας ε!» απάντησε ο αναλυτής.
«Ταξιδεύει μόνο με τη μοτοσικλέτα του Καμένου. Οδηγεί ο Πάνος και μιλάει ο Βύρωνας. Θες να πλευριτώσουν;» διευκρίνισε η κυρία Πολυτίμη.
«Δεν μας παρατάς! Η πατρίδα κινδυνεύει και απαιτούνται θυσίες. Τι είναι ένα κρυωματάκι; Άμα γυρίσουν, με το καλό, κόψ’ τους βεντούζες. Τους Γερμανούς πώς θα φέρουμε βόλτα;» είπε ο θείος.
«Πάμε κατ’ ανέμου…» σκέφτηκε και το μάτι του έπεσε στην τηλεόραση μέσα από το τζάμι. Τι είδε; Ανοίγουμε παρένθεση. Τηλεοπτική!
Κάποιος χόρευε και γλεντοκοπούσε μέσα στην τρελή χαρά! Έτσι και τον είχε κοντά θα τον «δάγκωνε στο σβέρκο» τον «αναίσθητο» (λέμε τώρα καθότι «αι μασέλαι είναι άσταται!») ενώ «η βρόχα έπιπτε!» που θα ‘λεγε κι ένας Ζαμπέτας. «Άλα τις», Γιώργο με τα ωραία σου αλλά θέλουν και λεφτά!
Κάτι τέτοια κάνουν τον Αφεντούλη… «ατιμόπλοιο!» Ποιος ήταν αυτός που τόλμησε να βγει εκτός του κλίματος κατήφειας των δελτίων ειδήσεων; Στις οκτώ κλαίμε όλοι μαζί. Ξινά βγήκαν όσα «όλοι μαζί τα φάγαμε»! Όσοι δεν τα χωνέψατε προτιμήστε σόδα «12 ΡΕΨ». Κάνει καλό! Ο θείος να δεχτεί κάποιες παραβάσεις των νόμων που θέλουν λεφτά. Άμα δεν έχει ο άλλος που να τα βρει; Ψυχή βαθιά! Ανυπακοή όμως στα κανάλια; Ποτέ! Τι κράτος γίναμε, τέλος πάντων; Με τα πράγματα αυτά δεν αστειεύονται. Θέλετε να κινδυνέψει η σύγχρονη «τηλεκρατία», προσδεδεμένη στο άρμα του δυτικότροπου lifestyle;(!) Ετοιμάστηκε να «κόψει με το μαχαίρι τον βήχα» του «αναίσθητου» χαμογελαστού. Σήκωσε ένα φλιτζάνι τσαγιού που κρατούσε και σημάδεψε την οθόνη αλλά τον πρόλαβε η σύζυγος. «Μη! Θα σπάσεις το τζάμι τζάμπα και βερεσέ. Η εκπομπή είναι επανάληψη.»
«Γιατί δεν έχει “Έψιλον” άνω δεξιά;» ούρλιασε ο αναλυτής.
«Για να φωνάζουν οι κακόγλωσσες ότι έγινε “μνημονιακός” o Αντώνης μου;» τσίριξε εκείνη.
«Δεν έγινε;» ρώτησε ο θείος.
«Νάτο πετιέται!» φώναξε η Πολυτίμη. Με την εμφάνιση ενός «Ε» άνω δεξιά έκλεισε η τηλεοπτική παρένθεση και τη γλίτωσε ο «αναίσθητος» χορευταράς μαζί με το παράθυρο. Ο αναλυτής έβλεπε μέσα από το τζάμι. Το είπαμε!
Πήγε να πάρει τηλέφωνο στη φράου Άνγκελα για τα «χρόνια πολλά» λόγω της ημέρας – των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, βοήθειά μας! – και πάνω στις ευχές να πει δυο λόγια για την επιχείρηση «διαλέξεις με ακριβές λέξεις» και τι θυμήθηκε;
Ο κ. Πολύδωρας τα έβαλε προ ετών με τους διοργανωτές μιας έκθεσης που έγινε στη Θεσσαλονίκη, ένα χρόνο μετά το θάνατο του Ελύτη, με τίτλο: «Ο νικήσαντας τον Άδη». Πάνω που πήγε να πει: «Ο Ελύτης, αν ζούσε τότε, θα τους μαστίγωνε» ακούστηκε η σύντροφος του νομπελίστα κ. Ιουλίτα Ηλιοπούλου να λέει ότι ο τίτλος είναι από το «Άξιον Εστί». «Ο νικήσαντας τον Αδη και τον Έρωτα σώσαντας, αυτός ο πρίγκηπας των κρίνων είναι». Τι το ήθελες βρε ευλογημένε Βύρωνα; «Αι γυναίκαι είναι ετοιμόλογαι»!
Μανία όμως κι αυτός, κοτζαμάν νομπελίστας, να αλλοιώνει τις μετοχές. Αν πήραν χαμπάρι οι Γερμανοί της πρεσβείας κι έστειλαν ραπόρτο στο Βερολίνο πώς να προτείνει ο θείος για «σώσαντα» από κάτι άλλες μετοχές ονόματι ελληνικά ομόλογα ή «iunks» (σκουπίδια) στη γλώσσα της πιάτσας, τον κ. Πολύδωρα; Τι ήθελε τα ελυτικά «μαστιγώματα» ο ευλογημένος; Να πάρει κανένα «μαστίγιο» η «Frau Nein», ανήμερα της γιορτής της, και να τρέχουμε;
«Βύρωνας ο πρίγκηπας των λόγων είναι. Θα τηλεφωνήσω στον Αντώνη μου να τον βάλει εκπρόσωπο. Να μάθετε και δυο ελληνικούλια ευρωαγράμματοι!» φώναξε η θεία.
«Καλείς αργότερα. Καθυστερεί η ορκωμοσία της κυβέρνησης. Έτσι κι αγριέψει η Άνγκελα τη βάψαμε. Βάφεν και δεν ξεβάφεν φράου Πολυτίμη!» είπε ο σύζυγος.
«Βάφεν ζι γκούτ;» ρώτησε εκείνη κι απάντηση δεν πήρε.
Ο αναλυτής πήρε το μολύβι για να στείλει μια κάρτα στην εορτάζουσα. «Επί τη ονομαστική σας εορτή η σύζυγος παρά τω Αντώνη και ο κορυφαίος αναλυτής χερ Αφεντούλης που εμπιστεύεται ο Γιώργος ευχόμεθα χρόνια πολλά και ταχεία η έκτη δόση». Δεν ξέρει κανείς τι φέρνουν τέτοιες ώρες τα τηλέφωνα έτσι και ξεφύγει καμιά κουβέντα παραπάνω.
«Άχτουνγκ! Άχτουνγκ! Όλι Ρεν σπρέχε!» φώναξε η κυρία Πολυτίμη. Από τούδε και στο εξής οι εταίροι δέχονται μόνον ενυπόγραφες ελληνικές διαβεβαιώσεις.
«Βάφεν ζι γκούτ;» ρώτησε ο θείος.
Να θυμάστε. «Εταιρεία δανείων “ευρωχρώμ”! Τα πουλάν Βρυξέλλες στράσε!»
-Ω-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου