Όλο αυτό το διάστημα σχεδίαζε μεθοδικά τις κινήσεις της με “έδρα” το Χάρβαρντ αλλά και το Ίδρυμα του Μπιλ Κλίντον.
Με τους Κλίντον η οικογένεια Αγγελοπούλου διατηρεί πολύ στενή σχέση πράγμα που της εξασφαλίζει πρόσβαση σε....
ένα πολύ ισχυρό λόμπυ του αμερικανικού κατεστημένου. Καρπός αυτής της σχέσης και το Global Public Leaders Program, το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο από ένα παγκόσμιο πρόγραμμα υποστήριξης εκλεγμένων ηγετών, ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν να προσφέρουν και μετά την αποχώρηση από το αξίωμα τους. Σε δηλώσεις που είχε κάνει από κοινού με τον Μπιλ Κλίντον, η κυρία Αγγελοπούλουυπογράμμισε «την ανάγκη αξιοποίησης του πολιτικού και διανοητικού κεφαλαίου ανθρώπων, που έχουν ασκήσει ηγεσία στον τόπο τους και έχουν με τη στάση και το έργο τους, τη δράση και τα αποτελέσματά της, σημαντικά προσφέρει. Με πολλούς τρόπους, επισήμανε το κεφάλαιο αυτό είναι πολυτιμότερο από τα χρήματα. Είναι ένα πρόγραμμα, σημείωσε «προκειμένου εκλεγμένοι ηγέτες με σημαντική προσωπικότητα να έχουν τη δυνατότητα να υπηρετούν το κοινό καλό από άλλες θέσεις». Αναπόσπαστο μέρος του προγράμματος είναι η δυνατότητα που τους παρέχεται να συνδεθούν με το δίκτυο του Clinton Global Initiative, και σε αντάλλαγμα να αναπτύξουν τα δικά τους προγράμματα στο πλαίσιό του. Αυτό διασφαλίζει ότι το πρόγραμμα θα αποκτήσει πολλαπλασιαστική δράση. Σ΄ αυτό το πρόγραμμα λοιπόν εντάχθησαν και οι περίφημες ομιλίες του Γ. Παπανδρέου, την πολύτιμη εμπειρία του οποίου επιχειρεί να αξιοποιήσει η κ. Αγγελοπούλου. Άλλωστε δεν είναι και λίγο να έχεις οδηγήσει τη χώρα σου στο ΔΝΤ και όλο αυτό το βίωμα να μείνει απλά στο κεφάλι του ΓΑΠ, δίχως η διαδικασία να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγή. Η Γιάννα ποτέ δεν έκρυψε τις πολιτικές της φιλοδοξίες, αλλά και την αδυναμία της στο παγκόσμιο power game. Ο συνδυασμός αυτού τους πάθους με την διάθεση του Θόδωρου Αγγελόπουλου για προσφορά γέννησαν το «Αθήνα 2004». Στα χρόνια που μεσολάβησαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Γιάννα είχε να αντιμετωπίσει κάθε άλλο παρά αμελητέους αντιπάλους, με πρώτη από όλους την ελληνική κακοδαιμονία.Ήταν αυτή που θα μετέτρεπε τα έργα της Ολυμπιάδας σε σκελετούς και ερείπια του πρόσφατου ένδοξου παρελθόντος σε συνδυασμό με μια έντονη οσμή σκανδαλολογίας. Ο έτερος αντίπαλος θα ήταν πιο προσωπικός και αφορά την νικηφόρα μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Τέσσερις μήνες μετά τους Ολυμπιακούς και ενώ βρίσκεται με την οικογένειά της στο σπίτι της στοΓκστάαντ, η σιδηρά Γιάννα είναι για πρώτη φορά αντιμέτωπη με τη θνητότητά της. Κάποια δημοσιεύματα της εποχής κάνουν λόγο για «ολυμπιακή υπερκόπωση», η ίδια όμως επιβεβαιώνει στο ΒΗmagazino τη σοβαρή περιπέτεια υγείας της: «Τότε για πρώτη φορά σκέφτηκα: “Μπόρεσες και τα έβγαλες όλα πέρα και τώρα κινδυνεύεις να φύγεις...». Πάλεψε με την ασθένεια, «όπως παλεύουν κάθε μέρα εκατομμύρια άνθρωποι», τη νίκησε, αλλά δεν την άφησε πίσω της: «Θέλω να το θυμάμαι και με πονάει να το θυμάμαι» λέει, σε μια βαθιά εξομολογητική στιγμή της. Η σιδηρά κυρία “κλείστηκε” στην οικογένειά της και αφοσιώθηκε στο μεγάλωμα των παιδιών της για τα οποία έχει κάθε λόγο να είναι υπερήφανη. Ο νεαρός Παναγιώτης Αγγελόπουλος, πήρε το πτυχίο του από την Σχολή Οικονομικών Σπουδών του Χάρβαρντ, παρουσία των ευτυχισμένων γονιών του οι οποίοι καμάρωναν έναν φλογερό “επαναστάτη” και όχι ένα μαμόθρευτο. Ο “κόκκινος Πάνος” πρόλαβε να αναπτύξει τον πολιτικό του λόγο, επηρεασμένος από τη μελέτη των μεγάλων θεωρητικών του Μαρξισμού, συμμετείχε ενεργά στο κίνημα των Αγανακτισμένων της Βοστώνης, το Occupy Boston, ενώ λίγο πριν αναχωρήσει για το Ελ Σαλβαδόρ όπου βρέθηκε εκεί για να χτίσει σπίτια για τους άστεγους, ενώ πρωταγωνίστησε και στην πρώτη στα χρονικά κατάληψη του Χάρβαρντ. Ο νεαρός Αγγελόπουλος, δημοσίευσε αρκετά κείμενα σε ελληνικά και ξένα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ όπου έδωσε το στίγμα της πολιτικής φιλοσοφίας του, ενώ ήρθε στην Ελλάδα για ψηφίσει στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, συμμετέχοντας και στην κεντρική προεκλογική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Ομόνοια. Με άρθρο του εξάλλου είχε εκφράσει τη σύμπνοια απόψεών του με τον Γιάννη Μηλιό και τον Γιάννη Βαρουφάκη. Μόνο που η ταύτιση της Γιάννα με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν την έκανε διόλου ευτυχή και απαντώντας με επιστολή στην εφημερίδα “Δημοκρατία” η οποία αναπαρήγε σχετικό άρθρο του Κασιμάτη στην “Καθημερινή” σημείωνε:«Διαβάζοντας το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας σας, η μόνη σκέψη που μου έρχεται, είναι ότι ίσως για τα ευφάνταστα σενάρια φταίει ο καύσωνας. Εύχομαι πάντως καλή πορεία στο εκδοτικό εγχείρημα όλων σας»,
ένα πολύ ισχυρό λόμπυ του αμερικανικού κατεστημένου. Καρπός αυτής της σχέσης και το Global Public Leaders Program, το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο από ένα παγκόσμιο πρόγραμμα υποστήριξης εκλεγμένων ηγετών, ώστε να μπορέσουν να συνεχίσουν να προσφέρουν και μετά την αποχώρηση από το αξίωμα τους. Σε δηλώσεις που είχε κάνει από κοινού με τον Μπιλ Κλίντον, η κυρία Αγγελοπούλουυπογράμμισε «την ανάγκη αξιοποίησης του πολιτικού και διανοητικού κεφαλαίου ανθρώπων, που έχουν ασκήσει ηγεσία στον τόπο τους και έχουν με τη στάση και το έργο τους, τη δράση και τα αποτελέσματά της, σημαντικά προσφέρει. Με πολλούς τρόπους, επισήμανε το κεφάλαιο αυτό είναι πολυτιμότερο από τα χρήματα. Είναι ένα πρόγραμμα, σημείωσε «προκειμένου εκλεγμένοι ηγέτες με σημαντική προσωπικότητα να έχουν τη δυνατότητα να υπηρετούν το κοινό καλό από άλλες θέσεις». Αναπόσπαστο μέρος του προγράμματος είναι η δυνατότητα που τους παρέχεται να συνδεθούν με το δίκτυο του Clinton Global Initiative, και σε αντάλλαγμα να αναπτύξουν τα δικά τους προγράμματα στο πλαίσιό του. Αυτό διασφαλίζει ότι το πρόγραμμα θα αποκτήσει πολλαπλασιαστική δράση. Σ΄ αυτό το πρόγραμμα λοιπόν εντάχθησαν και οι περίφημες ομιλίες του Γ. Παπανδρέου, την πολύτιμη εμπειρία του οποίου επιχειρεί να αξιοποιήσει η κ. Αγγελοπούλου. Άλλωστε δεν είναι και λίγο να έχεις οδηγήσει τη χώρα σου στο ΔΝΤ και όλο αυτό το βίωμα να μείνει απλά στο κεφάλι του ΓΑΠ, δίχως η διαδικασία να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγή. Η Γιάννα ποτέ δεν έκρυψε τις πολιτικές της φιλοδοξίες, αλλά και την αδυναμία της στο παγκόσμιο power game. Ο συνδυασμός αυτού τους πάθους με την διάθεση του Θόδωρου Αγγελόπουλου για προσφορά γέννησαν το «Αθήνα 2004». Στα χρόνια που μεσολάβησαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Γιάννα είχε να αντιμετωπίσει κάθε άλλο παρά αμελητέους αντιπάλους, με πρώτη από όλους την ελληνική κακοδαιμονία.Ήταν αυτή που θα μετέτρεπε τα έργα της Ολυμπιάδας σε σκελετούς και ερείπια του πρόσφατου ένδοξου παρελθόντος σε συνδυασμό με μια έντονη οσμή σκανδαλολογίας. Ο έτερος αντίπαλος θα ήταν πιο προσωπικός και αφορά την νικηφόρα μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Τέσσερις μήνες μετά τους Ολυμπιακούς και ενώ βρίσκεται με την οικογένειά της στο σπίτι της στοΓκστάαντ, η σιδηρά Γιάννα είναι για πρώτη φορά αντιμέτωπη με τη θνητότητά της. Κάποια δημοσιεύματα της εποχής κάνουν λόγο για «ολυμπιακή υπερκόπωση», η ίδια όμως επιβεβαιώνει στο ΒΗmagazino τη σοβαρή περιπέτεια υγείας της: «Τότε για πρώτη φορά σκέφτηκα: “Μπόρεσες και τα έβγαλες όλα πέρα και τώρα κινδυνεύεις να φύγεις...». Πάλεψε με την ασθένεια, «όπως παλεύουν κάθε μέρα εκατομμύρια άνθρωποι», τη νίκησε, αλλά δεν την άφησε πίσω της: «Θέλω να το θυμάμαι και με πονάει να το θυμάμαι» λέει, σε μια βαθιά εξομολογητική στιγμή της. Η σιδηρά κυρία “κλείστηκε” στην οικογένειά της και αφοσιώθηκε στο μεγάλωμα των παιδιών της για τα οποία έχει κάθε λόγο να είναι υπερήφανη. Ο νεαρός Παναγιώτης Αγγελόπουλος, πήρε το πτυχίο του από την Σχολή Οικονομικών Σπουδών του Χάρβαρντ, παρουσία των ευτυχισμένων γονιών του οι οποίοι καμάρωναν έναν φλογερό “επαναστάτη” και όχι ένα μαμόθρευτο. Ο “κόκκινος Πάνος” πρόλαβε να αναπτύξει τον πολιτικό του λόγο, επηρεασμένος από τη μελέτη των μεγάλων θεωρητικών του Μαρξισμού, συμμετείχε ενεργά στο κίνημα των Αγανακτισμένων της Βοστώνης, το Occupy Boston, ενώ λίγο πριν αναχωρήσει για το Ελ Σαλβαδόρ όπου βρέθηκε εκεί για να χτίσει σπίτια για τους άστεγους, ενώ πρωταγωνίστησε και στην πρώτη στα χρονικά κατάληψη του Χάρβαρντ. Ο νεαρός Αγγελόπουλος, δημοσίευσε αρκετά κείμενα σε ελληνικά και ξένα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ όπου έδωσε το στίγμα της πολιτικής φιλοσοφίας του, ενώ ήρθε στην Ελλάδα για ψηφίσει στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, συμμετέχοντας και στην κεντρική προεκλογική ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Ομόνοια. Με άρθρο του εξάλλου είχε εκφράσει τη σύμπνοια απόψεών του με τον Γιάννη Μηλιό και τον Γιάννη Βαρουφάκη. Μόνο που η ταύτιση της Γιάννα με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν την έκανε διόλου ευτυχή και απαντώντας με επιστολή στην εφημερίδα “Δημοκρατία” η οποία αναπαρήγε σχετικό άρθρο του Κασιμάτη στην “Καθημερινή” σημείωνε:«Διαβάζοντας το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας σας, η μόνη σκέψη που μου έρχεται, είναι ότι ίσως για τα ευφάνταστα σενάρια φταίει ο καύσωνας. Εύχομαι πάντως καλή πορεία στο εκδοτικό εγχείρημα όλων σας»,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου