Πειραματίστηκαν στην Ελλάδα για να εφαρμόσουν την λιτότητα στην Ευρώπη

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ

Τετραήμερο ταξίδι στην ελληνική πρωτεύουσα, ετοιμάζουν τον Απρίλιο τριάντα πέντε βουλευτές από το Βερολίνο «προκειμένου να ενημερωθούν για όλα τα οικονομικής φύσης ζητήματα της Αθήνας και ...της ευρύτερης περιοχής», αποδεικνύοντας ακόμα μια φορά ότι η Ελλάδα ήταν ένα χρήσιμο "πειραματόζωο", με τελικό στόχο την εφαρμογή τεχνικών "αναδιαπαιδαγώγησης" ανεπτυγμένης κοινωνίας, σε πολύ χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο.

 Σε δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού "Der Spiegel" υπογραμμίζεται ότι το ταξίδι γίνεται «σε βάρος των φορολογούμενων», ενώ σημειώνεται ότι «οι πολιτικοί θέλουν να ενημερωθούν για τις προσπάθειες λιτότητας των Αθηναίων» και θα κοστίσει μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ.

 "Κατά το σύνθημα "μαθαίνω από τους Έλληνες, για να ξέρω πώς να κερδίζω" επισημαίνει το Spiegel, οι βουλευτές προσπαθούν να πείσουν τον πρόεδρο του τοπικού Κοινοβουλίου για την αναγκαιότητα του ταξιδιού, υποστηρίζοντας ότι στο επίκεντρο θα βρίσκονται "οι αναγκαίες προσπάθειες περικοπών στον προϋπολογισμό".

 Δηλαδή οι άνθρωποι προσπαθούν να μαζέψουν στοιχεία, για το πως θα πείσουν τον κόσμο τους ότι παρόμοιες πρακτικές θα πρέπει να εφαρμοστούν και στο κρατίδιό τους (κατ'επέκτασιν σε όλη τη Γερμανία) προς χάριν της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Για τον σκοπό αυτόν, αναφέρεται στο δημοσίευμα, έχει υποβληθεί στη γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα αίτημα προκειμένου να ετοιμασθεί ένα πρόχειρο πρόγραμμα συναντήσεων, το οποίο, ωστόσο, δεν θα είναι δεσμευτικό.

 Η κριτική του περιοδικού αφορά, πάντως, κυρίως το γεγονός ότι το Βερολίνο είναι ένα από τα φτωχότερα κρατίδια της Γερμανίας και δέχεται ενίσχυση από άλλα κρατίδια, όπως η Βαυαρία, η Βάδη- Βυρτεμβέργη και η Έσση. Είναι η περίπτωση της Ελλάδας που ενισχύεται από τα κράτη της Ε.Ε. σε μικρότερη κλίμακα. Τα πράγματα είναι απλά. Η Ευρώπη δεν μπορεί να ανταγωνιστεί, τις νέες οικονομικές δυνάμεις όπως η Κίνα, η Ινδία, και η Βραζιλία οι οποίες διαθέτουν πληθώρα φθηνού εργατικού δυναμικού, και έτσι επιχειρείται μια απότομη ισοπέδωση μισθών και κοινωνικού κράτους, για να καταστεί η Ευρώπη (αλλά και οι ΗΠΑ) ανταγωνιστική.

 Αυτό για να γίνει αποδεκτό "βαφτίστηκε" "οικονομική κρίση", "κρίση χρέους", κ.α. Έπρεπε όμως να εφαρμοστεί πρώτα σε μια ανεπτυγμένη χώρα η οποία έπρεπε να έχει και πολύ σοβαρά προβλήματα παραγωγής και ελλειμμάτων, όπως η Ελλάδα.

 Αυτό που επιζητούνταν, ήταν η εφαρμογή αυτή να μην στοιχίσει στην ευρωπαϊκή ελίτ, σε εξεγέρσεις, και αντιδράσεις, οπότε το πεδίο δοκιμών περιελάμβανε, και άλλα εργαλεία όπως την χειραγώγηση των μαζών, εμφανίζοντας το "γδάρσιμο" ως αναγκαίο, και στρέφοντας την μια κοινωνική ομάδα, ενάντια της άλλης.

 Ας μη βιαστούν να βγάλουν συμπεράσματα οι Γερμανοί βουλευτές, γιατί πρέπει ακόμα να μετρηθεί η αποτελεσματικότητα της καταστολής του ένστικτου της αυτοσυντήρησης. Δεν πιστεύουμε ότι έχει καταγραφεί επαρκώς.

 Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr