Είδες η ΔΕΗ, αναγνώστη μου; .....γραφει ο θειος Αφεντουλης

  Την πρώτη Κυριακή του φετινού μαύρου Οχτώβρη, ο Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ, κ. Νίκος Φωτόπουλος, αγνοώντας την προειδοποίηση της κυρίας Πολυτίμης: «Αυτός θα το φάει το κεφάλι του!», κατέλαβε, μαζί με συναγωνιστές, το κέντρο μηχανοργάνωσης, για το καλό του κοινωνικού συνόλου. Πήγαν να ...
γλιτώσουν όλους εμάς, από τους «φουσκωμένους» λογαριασμούς, και τον Πρόεδρο Βαγγέλη από τον πονοκέφαλο.

Πέρσι είπε να βάλει ένα τέλος, στα ακίνητα, κι οι αντίπαλοι το βάφτισαν… κεφαλικό αλλά συνεχίζουν να το εισπράττουν! Πάνε οι καλές εποχές που η ΓΕΝΟΠ κατέβαζε τους διακόπτες και τρέχαμε, με τα κεριά, όλοι εμείς, οι ηλεκτροφωτισμένοι! Τα κεριά, τα σπαρματσέτα, κι οι λογαριασμοί αβέρτα! Τι να κάνουν οι εκάστοτε κυβερνώντες; Έδιναν αυξήσεις, στου εργαζόμενους και στην κιλοβατώρα, - άφηναν και κανένα δίκαιο αίτημα να περιμένει την επόμενη κινητοποίηση! – και σβήναμε τα σπαρματσέτα.


 Ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, πίεζε τον διακόπτη, η νύχτα γινότανε μέρα, και συνέχιζε να δημιουργεί φωτισμένα δοκίμια. Λέμε τώρα! Συνήθως, η σύζυγος ρωτάει: «Γιατί δεν γράφεις μέρα τις αρλούμπες σου; Λογάριασες πόσο κοστίζουν το βράδυ;» Τέλος πάντων! Δίνετε την απάντηση, όλοι εσείς οι 23 αναγνώστες, που εκτιμάτε την ποιότητα της στήλης και ανοίξατε λογαριασμό, υπέρ (ηλεκτρο)φωτισμού Αφεντούλη. Ευχαριστεί, εκ βάθους καρδίας, αλλά ακόμη τα φέρνει βόλτα, παρά τη συσκότιση που έχει επιβάλει η κυρία Πολυτίμη, μετά τις 22:00. Με τις περικοπές που έρχονται, προτίθεται να κατεβάσει το όριο στις 20:00 αλλά ο αναλυτής είναι παιδί της κατοχής.

Ξέρει από σκοτάδια και δεν χρειάζεται τη βοήθεια του κοινού. Συνεχίστε όμως να καταθέτετε, τον οβολό σας. Όταν, πρώτα ο Θεός, συγκεντρωθεί ένα αξιοσέβαστο ποσό, θα πάμε στη Βουλή. Εκεί, ο Πρωθυπουργός θα ξοφλήσει τους πιστωτές κι ο θείος θα τους ρίξει ένα: «αι σιχτίρ» περιποιημένο, από του βήματος. Θα του δώσει τον λόγο, ο Πρόεδρος, αφού βαρέσει τα κουδούνια για να ησυχάσουν οι άτακτοι. Τολμούν να βγάλουν κιχ στον Βαγγέλα;

 Η ευεργεσία των φίλων της στήλης θα δοθεί, χωρίς τους όρους τής παρέας των 600 δισ, απ’ το Αμέρικα, που πήραν σβάρνα τα κανάλια – άμα είχαν τόσα λεφτά θα γύρναγαν σαν τις άδικες κατάρες; - εκτός από έναν. Όλοι, μα όλοι, οι βουλευτές θα διαβάσουν τουλάχιστον πέντε δοκίμιά τού αναλυτή. Ο κανόνας είναι βαρύτερος από πολυετή ασκητική. Το πολιτικό σύστημα θα απαλλαχτεί από τις αμαρτίες του και θα αναβαπτιστεί στα νάματα τού Αφεντούλη!

 Πάντως, αν όλοι φροντίζαμε την κοινωνική δικαιοσύνη, το μισό - και πολύ λέμε! – από όσο η ΓΕΝΟΠ - χαρά στο κουράγιο τους να αγωνίζονται αγόγγυστα, επί δεκαετίες! – θα είχαμε βαρέσει κανόνι μια ώρα αρχύτερα και δεν θα καθόμασταν να σπαζοκεφαλιάζουμε με θέμα: το ευρώ, η τρόικα και τα μέτρα, μην ρίξει κανένα ανάθεμα, η κυρία Πολυτίμη. Πάλι ήρθε «φουσκωμένος» ο λογαριασμός, τα χαράτσια, μέσα! Οι σύντροφοι τής ΓΕΝΟΠ «ξέχασαν» τη δήλωση τού Αντώνη: «Δεν θα αφήσω να γίνει ξέφραγο αμπέλι η χώρα!» Διότι σου λέει, το συνδικάτο.


 Σιγά μην επιτρέψει η Τρόικα προκήρυξη τού ΑΣΕΠ για δραγάτες. Ποιοι θα φυλάξουν το αμπέλι; Λογάριασαν όμως χωρίς τον υπουργό Προστασίας τού Πολίτη. Ο κ. Ν. Δένδιας έκρυψε τα ΜΑΤ, πίσω από συστάδα δέντρων, κι ο αγώνας δεν δικαιώθηκε! Έκαναν γιούργια κι οι καταληψίες οδηγήθηκαν, στην κλούβα, με τα βραχιόλια στα χέρια, για τα περαιτέρω, προκαλώντας το σχόλιο του αναλυτή: «Από την κοινωνική στη δικαιοσύνη αδέτσι!» Καλά ξεμπερδέματα! Η καλλικέλαδη, κυρία Πολυτίμη, τους συνόδευσε, από τηλεοράσεως, άδοντας: «Πού το πάνε το παιδί χελιδόνι σε κλουβί […] πού το πάνε τι του λένε και τ' αδέρφια του το κλαίνε!» «Αχ χελιδόνι μου οι μάσες φύγαν!» απάντησε ο γείτονας «Μήτσος». Μπήκε, μαύρος κι άραχλος, στο «καφενείο αισιοδοξίας», για να δει, μ’ ένα έξοδο, τις ειδήσεις των οχτώ τού Οχτώβρη! Τζάμπα ρεύμα θα καίει; Τι κι αν αποκτήσαμε όλοι τηλεοράσεις;

Με τα ζόρια που περνάμε, θα μαζευόμαστε, πάλι, στο σπίτι του πλούσιου της γειτονιάς, όπως τότε που τρέχαμε να δούμε τον «Άγνωστο Πόλεμο» τού Νίκου Φωσκόλου. ΓΕΝΟΠ – Φωτόπουλος-Φώσκολος. Η τρόικα του φωτός αντίπαλη με τα σκοτάδια της Τρόικας των δανειστών

 Η αέναη μάχη του καλού με το κακό, σε τριάδες, από τον δημιουργό των μεγάλων επιτυχιών Αφεντούλη. Φτάνουν τα παλαμάκια, για να σερβιριστεί το δείπνο. «Πάλι φασόλια, κι αυτά ολίγα;» διαμαρτυρήθηκε ο «Μήτσος». «Είναι Πρεσπών!» ενημέρωσε η κυρία Πολυτίμη. «Τα χτεσινά τι ήταν;» απόρησε εκείνος. «Χρυσούπολης!» πετάχτηκε ο θείος. «Και τα προχτεσινά;» συνέχισε ο γείτονας. «Τώρα θα μάθετε γεωγραφία;» τσίριξε η θεία και άλλαξε ρεπερτόριο: «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι / το σκοτάδι είναι βαθύ / κι όμως ένα παλικάρι/ δεν μπορεί να κοιμηθεί» «Άραγε τι περιμένει / απ' το βράδυ ως το πρωί / στο στενό το παραθύρι / που φωτίζει με κερί;» ρώτησε, ο «Μήτσος», κι ο αναλυτής απάντησε: «Να τον συστήσουν στον εισαγγελέα!»


 «Τέρμα το ξέφραγο αμπέλι. Ο Αντώνης μου κρατάει τον λόγο του!» υπενθύμισε η σύζυγος και συνέχισε: «Στην Αθήνα μες το κέντρο / φύτρωσε καινούργιο δέντρο / έχει κόκκινα τα φύλλα / και ολόγλυκα τα μήλα!» «Εννόησες “Μήτσε”;» ρώτησε ο αναλυτής. «Ασφαλώς! Το δέντρο είναι μηλιά!» απάντησε εκείνος. «Μη-τσε να έ-να μή-λο!» συλλάβισε η κυρία Πολυτίμη. Τι να πει η γυναίκα; Φεστιβάλ ελαφρού φαγητού!

 -Ω-