“ΔΙΟΔΙΑ”..... ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΠΕΤΑΣ, ΠΑΡΑ ΝΑ ΟΔΗΓΑΣ

 Σε μία εποχή που τα εισοδήματα των Ελληνικών οικογενειών έχουν μειωθεί έως 50%, σε σχέση με το 2007, συμφωνούνται από την κυβέρνηση αυξήσεις στα διόδια, που φτάνουν έως και το 66% . Ο υπουργός υποδομών κ. Χρυσοχοϊδης “νίπτει τας χείρας του” και...
 ισχυρίζεται ότι, οι αυξήσεις προβλέπονταν στις αρχικές συμβάσεις παραχώρησης που υπογράφηκαν το 2007-8.

 Θριαμβολογεί, χωρίς να έχει πετύχει μία καλή διαπραγμάτευση, αφού η τιμή βάσης των 40 λεπτών ανά χιλιόμετρο, που ”επιτεύχθηκε” στη επαναδιαπραγμάτευση, είναι η μεγαλύτερη τιμή χρέωσης που προβλεπόταν σε αυτές.

 Ακόμη χειρότερα, η συμφωνία προβλέπει και τιμαριθμική αναπροσαρμογή στη τιμή (προς τα πάνω μόνο, εννοείται), κάτι που θα οδηγήσει σε νέες αυξήσεις των διοδίων στο μέλλον. Για να υποστηρίξει “όλες αυτές τις επιτυχίες”, το Ελληνικό Δημόσιο μπαίνει εγγυητής για τα δάνεια και τις χρηματοδοτήσεις των 2.2 δις που θα λάβουν οι παραχωρησιούχοι, και, επιπρόσθετα, εκχωρεί μέρος των μελλοντικών του εσόδων από τα διόδια, εφόσον οι κυκλοφορίες είναι κατώτερες των νέων προβλεπόμενων στις αναθεωρημένες συμβάσεις.

 Τι είδους “επιτυχημένη διαπραγμάτευση” είναι αυτή, όταν όλες οι συμφωνίες είναι εις βάρος του Δημοσίου και η τιμή είναι η χειρότερη δυνατή για τους πολίτες;

 Αν μάλιστα λάβουμε υπ΄ όψη ότι, οι τιμές αυτές “επιτυγχάνονται” σε μία χώρα όπου το εργατικό κόστος έχει πέσει έως 50%, σε σχέση με αυτό του 2007, και ότι οι μικρότερες κατασκευαστικές εταιρείες, που θα αναλάβουν υπεργολαβικά τμήματα των έργων, θα κάνουν πολύ μικρότερες προσφορές , για να πάρουν καμιά δουλειά και να επιβιώσουν, γίνεται φανερή η προοπτική για υπερκέρδη των παραχωρησιούχων και των κατασκευαστών.

 Η θέση της “κοινωνίας αξιών” είναι ότι , εφόσον διάγουμε περίοδο πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης και όλες οι αξίες έχουν καταρρακωθεί, η κυβέρνηση θα πρέπει να αναθεωρήσει χρονικά ή και κατασκευαστικά τις επίμαχες συμβάσεις, ώστε να γίνει δυνατή η μείωση της τιμής των διοδίων στους υπό κατασκευή οδικούς άξονες, σε επίπεδα που να συμβαδίζουν με το σημερινό επίπεδο ζωής.