ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΠΕΝΑ
ΠΟΙΗΣΗ
Δακρύζει η πένα στο λευκό χαρτί
αδυνατεί ν' αποτυπώσει τις λέξεις
κατανοεί άραγε την κρίσιμη αυτήν στιγμή
πως μόνο η γνώση είναι ικανή
ανθρώπινα λάθη ν' αποτρέψει.
ακούσματα πρωτόγνωρα αιωρούνται τριγύρω
στο παγκόσμιο παιχνίδι
με πόσους στίχους να παλέψεις
μαχόμενος με καθημερινές συσκέψεις.
Το νόημα δυσνόητο στον νου αποτυπώνεται
από ανθρώπινο χέρι όμως τυπώνεται
σε πίνακες από καμβά ακριβοθώρητους.
Πρωτοστατούν απέραντες θάλασσες
μια παλέτα γεμάτη γαλάζια χρώματα
λευκοφορεμένες ακρογιαλιές,
ψηλά καταπράσινα βουνά
με πινελιές ελπίδας ν' αγναντεύουν
και νησιά αμέτρητα διαμάντια
της χώρας μας να λαμπυρίζουν
στους αιώνες.
Είναι άραγε η ομορφιά σου τόση
που θάμπωσε αχαλίνωτο ανθρώπινο νου
για να σε καταδικάσει;
Είναι μύθος άραγε η ιστορία
χιλιάδων χρόνων σμιλευμένη
σε μαρμάρινες αρχαίες κολώνες
και στις ψυχές μας;
Ελλάδα μου γλυκιά αγαπημένη,
έναστρος ο ουρανός,όταν η πένα
προσπαθεί ν΄αποτυπώσει τις λέξεις
γλυκοχαράζει ο ήλιος ανατέλλει
κι όμως ελπίζει ακόμη ν΄ανακαλύψει
τρόπο για να γαληνέψει.
Ιωάννα Καραμπουλάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου