Προσέξτε ποιους μαζεύετε στις μητροπόλεις σας…

Όσα έλαβαν χώρα στο Συνοδικό Μέγαρο της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι πρωτάκουστα και πρωτόγνωρα. 

Αυτές οι πρακτικές θυμίζουν βασανιστήρια των Eς-Ες κατά τη γερμανική κατοχή. Δεν υπάρχει προηγούμενο ...στην ιστορία της Εκκλησίας μας. 

Ενα συνοδικό δικαστήριο, αποτελούμενο από αρχιερείς της Εκκλησίας μας, δέχεται μια κακοήθη, εγκληματική και παράφρονα επίθεση, από ποιον; Από έναν ακραίο; Από έναν αναρχικό; Από ένα μέλος του Ρουβίκωνα;

 Από τον Σωτήρη Μ. Τζούμα

Από έναν ταλιμπάν; Όχι! Από κάποιον εξτρεμιστή; Όχι! Αλλά; Από έναν ορθόδοξο κληρικό της Εκκλησίας της Ελλάδος! Προφανώς, όχι απλώς παρανοϊκό (που πιθανόν να είναι), αλλά από έναν παμπόνηρο και εκ προμελέτης κακοποιό! Δεν εξηγείται αλλιώς αυτό που έκανε!

Το τέκνο τα βάζει με τους πατέρες! Ο κληρικός με τους επισκόπους! Πού πάμε; Πόση ποια εξαχρείωση και εξαθλίωση; Είναι αυτή αντίδραση και διαμαρτυρία; Είναι αυτός τρόπος για να βρει κάποιος το δίκαιο που έχασε από τις παρανομίες που διέπραξε;

Σε ποιο δίκαιο και σε ποια ηθική βασίστηκε για να κάνει ό,τι έκανε; (Παρεμπιπτόντως, πού είναι οι εκπρόσωποι της Αριστεράς για να καταδικάσουν το γεγονός; Μέχρι αργά το βράδυ της επίθεσης δεν έβγαλαν κιχ.) Σημειώνουμε και θυμίζουμε, πάντως, ότι ιστορικά η Εκκλησία στο παρελθόν είχε βγάλει πολλές φορές αποφάσεις διά των συνοδικών δικαστηρίων της που μπορεί να ήταν και άδικες.

Ο αδικούμενος, όμως, ουδέποτε είχε αντιεκκλησιαστικό φρόνημα, ουδέποτε υπήρξε κατηγορούμενος που αντέδρασε με τόσο σατανικό σχέδιο.

Ούτε σάπια ντομάτα δεν έχει εκσφενδονιστεί κατά των συνοδικών δικαστών. Σημείο των καιρών; Ίσως. Αλλά μας δίνει το έναυσμα να βροντοφωνάξουμε στους σεβ. αρχιερείς: «Προσέξτε ποιους χειροτονείτε, άγιοι! Προσέξτε πού θέτετε τα χέρια σας και δίνετε την ιεροσύνη. Προσέξτε το τώρα γιατί αύριο θα είναι αργά.

Οι ανάξιοι που χειροτονείτε θα γίνουν τα χέρια που θα σας ξαναρίξουν καυστικό υγρό στα μούτρα! Και αν τώρα δεν κατάφερε αυτός ο ανεκδιήγητος να σας… τυφλώσει, προσέξτε γιατί κάποιος θα βρεθεί να το διαπράξει όσο εσείς αδιαφορείτε!»

Ποιος τον χειροτόνησε;

Εν πάση περιπτώσει, το ερώτημα που πλανάται μέσα μας και που αναπόφευκτα δημιουργήθηκε είναι ποιος χειροτόνησε αυτόν τον ιερέα και με τίνος πνευματικού την κανονική συμμαρτυρία ενεδύθη το άγιο ράσο. Ποιος μέγας… γέροντας έδωσε τη συγκατάθεσή του να χειροτονηθεί ο εν λόγω κύριος για να μετατραπεί σε παρ’ ολίγον εξολοθρευτή της μισής Συνόδου;

Από πού ξεσήκωσε και μιμήθηκε αυτή την αποτρόπαιη πράξη; Είναι αρρωστημένο και μόνο που το σκέφτεται κανείς, όχι να το διαπράξει κιόλας. Γι’ αυτό και πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά για να βάλουν μυαλό και όλοι εκείνοι οι απελπισμένοι που θα ‘θελαν να τον μιμηθούν! Όλοι αυτοί που φορούν το ράσο για άλλοθι!

Είναι δυνατόν να έχει η Εκκλησία μας στις τάξεις της τέτοιους κληρικούς; Είναι δυνατόν αυτός που έχει το μοναδικό προνόμιο να τελεί τη θεία ευχαριστία να μετατρέπεται χωρίς καμία αναστολή σε παρ’ ολίγον φονιά;

Επαναλαμβάνω: Ποιος πνευματικός τού έδωσε συμμαρτυρία και ο μητροπολίτης που τον χειροτόνησε δεν ήξερε ποιον χειροτονούσε; Και αν δεν ήξερε στην αρχή, μετά δεν έμαθε; Και αν έμαθε, γιατί συνέχισε να τον προστατεύει;

Αλλά, ναι, χορτάσαμε από επιλήσμονες κληρικούς που δίνουν τις συμμαρτυρίες άκριτα και απερίσκεπτα, επιπόλαια και απρόσεκτα.

Λυπούμαστε βαθύτατα για τους επισκόπους που θέτουν τα χέρια τους πάνω σε ανίκανους και ανάξιους και τους χαρίζουν την ιεροσύνη, ενώ και το ράσο πολύ θα τους ήταν, ώστε να κλειστούν σε κάποιο μοναστήρι για να κλαίνε για τις αμαρτίες τους. Σιχαθήκαμε πια τους μεγάλους «γεροντάδες» που χρυσώνουν το… χάπι της υπακοής και εκμεταλλεύονται ανθρώπους της Εκκλησίας οικονομικά και ηθικά και τους καθοδηγούν στον όλεθρο και στην καταστροφή.

Έχω μπόλικους στη σκέψη μου και πολύ θα ήθελα να τους αραδιάσω έναν έναν! Αλλά τώρα που άνοιξε πια ο ασκός του Αιόλου θα συμβεί και αυτό.

Και δεν είναι μόνον το είδος αυτό των κληρικών που δεν τους σταματά τίποτα, αρκεί να πετύχουν τον αρρωστημένο στόχο τους. Έχουμε και αυτούς που χρησιμοποιούν την Εκκλησία προς ίδιον όφελος και συμφέρον.

Λέγει ο ι. Χρυσόστομος για την ιεροσύνη: «Γνωρίζω το μέγεθος αυτής της υπηρεσίας και τη μεγάλη δυσκολία του αξιώματος… Πράγματι πόσο άξιος πρέπει να είναι εκείνος που πρεσβεύει τον Θεό να είναι εύσπλαχνος για τις αμαρτίες όλων, όχι μόνο των ζώντων, αλλά και των κεκοιμημένων… Πρέπει να διαφέρει αυτός σε όλα από εκείνους, υπέρ των οποίων προσεύχεται»!

Και ο άγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος σημειώνει: «Ο ιερεύς πρέπει να είναι καθαρός και γνήσιος σαν το χρυσάφι και το ασήμι, να μην έχει τίποτε που να ηχεί σαν χαλκός. Πρέπει να διακρίνεται για τις αρετές του, να προχωρεί διαρκώς προς τα επάνω και όχι να παρασέρνει στον βούρκο το ποίμνιο ή τα πνευματικά του τέκνα».

Δυστυχώς, όμως, η πραγματικότητα είναι ζοφερή. Όχι μόνον εκλέγονται ανάξιοι, αλλά αποκλείονται συχνά οι ικανοί!

Οι άτιμοι γίνονται έντιμοι… «Οι του βίου ναυαγοί, του Υψίστου λειτουργοί», που έλεγαν και οι παλιοί! Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2021! Στην Ελλάδα και τη Διοικούσα Εκκλησία της παρακμής… Ας ελπίσουμε ότι το… φαινόμενο «Κόμβος» δεν θα υπάρξει ξανά στην Εκκλησία μας και θα αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγή. Ενας «κόμβος» η θλίψη μας και η αποτυχία μας ως Εκκλησίας, όταν έχει στις τάξεις της τέτοιους κληρικούς.

Έχει η Εκκλησία μας και πολύ καλούς κληρικούς. Δεν είναι πάντοτε οι χρυσοποίκιλτα άμφια ενδυόμενοι ή οι πολυπροβαλλόμενοι… μαϊντανοί που στο όνομα της ιεραποστολής διαπράττουν εγκλήματα ή οι έχοντες… μπάρμπα επίσκοπο, που τους προωθούν σε ανώτερα αξιώματα.

Η Εκκλησία μας διαθέτει κληρικούς προσηλωμένους στην ι. παράδοση της Ορθοδοξίας μας. Κληρικούς που θυσιάζονται για τον συνάνθρωπο. Κληρικούς που κατεβάζουν τον ουρανό στη γη και ανεβάζουν το ποίμνιο από τη γη στον ουρανό. Αυτούς τους κληρικούς θέλουμε. Αυτούς έχει ανάγκη η Εκκλησία. Και αν δεν το φροντίσει αυτό, τότε πολύ φοβάμαι ότι τα… χειρότερα δεν τα είδαμε ακόμη.