Στις 26 Αυγούστου 1922 (με το παλιό ημερολόγιο που ίσχυε τότε) τα τελευταία ελληνικά τμήματα εγκαταλείπουν τη Σμύρνη. Στις 11.00 εμπροσθοφυλακή του τουρκικού ιππικού εισέρχεται στη Σμύρνη, ενώ τις βραδινές ώρες φτάνει και μία μεραρχία πεζικού. Οι Τούρκοι πυρπολούν την πόλη και προβαίνουν σε σφαγές του ελληνικού πληθυσμού της. Μεταξύ των σφαγιασθέντων είναι και ο Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος.
Η πυρκαγιά θα συνεχιστεί έως τις 3 Σεπτεμβρίου, μεταβάλλοντας την πόλη σε σωρό ερειπίων.
Πρόσφυγες από τη Σμύρνη αναφέρουν ότι οι Τούρκοι στρατιώτες σκότωναν αδιακρίτως με πολυβόλα. Ταυτόχρονα, λίγοι Αμερικανοί παρείχαν ανθρωπιστική βοήθεια. Η πόλη εξαφανίστηκε, καθώς από την πυρκαγιά διασώθηκαν μόνο η τουρκική και η εβραϊκή συνοικία.
Οι σφαγές κατά Ελλήνων και Αρμενίων από τους Τούρκους έκαναν τον Αμερικανό πρόξενο στη Σμύρνη, Τζορτζ Χόρτον, να γράψει: «Ένα από τα δυνατότερα συναισθήματα που πήρα μαζί μου απ’ τη Σμύρνη ήταν το συναίσθημα της ντροπής, διότι άνηκα στο ανθρώπινο γένος».
Σύμφωνα με τον Γερμανό ιστορικό, καθηγητή Ιστορίας και ειδικό σε θέματα Ελλάδας και Κύπρου, Χάιντς Α. Ρίχτερ, «οι δύο βασικοί υπαίτιοι για τις θηριωδίες που ακολούθησαν την κατάληψη της Σμύρνης από τους Τούρκους είναι ο Βαλής της πόλης, ο στρατηγός Νουρεντίν Πασάς, και ο αρχιστράτηγός του, ο Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος ήταν εκείνος που τον διόρισε σε αυτήν τη θέση.
Μέχρι και σήμερα υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα για τα αίτια της καταστροφής και τον τρόπο που χειρίστηκε την κατάσταση η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και της στάσης που κράτησε η ελληνική ηγεσία της Σμύρνης. Περίεργος ήταν και ο ρόλος των συμμάχων μας.
Συνολικά η Μικρασιατική Εκστρατεία είχε ως αποτέλεσμα πάνω από 25.000 νεκρούς και τραυματίες στρατιώτες από ελληνικής πλευράς. Πάνω από 1.500.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες των προγόνων τους και να έρθουν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω τους πάνω από 600.000 νεκρούς.
.jfif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου