Ο commando Benjamin Netanyahu....Ποιος είναι ο πρωθυπουργός-ήρωας του Ισραήλ ο οποίος σήμερα γιορτάζει τα 75 του χρόνια

Ποιος είναι ο Benjamin Netanyahu ο οποίος σήμερα γιορτάζει τα 75 του χρόνια;

Ο Benjamin Netanyahu γεννήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 1949 στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ. Εντάχθηκε στον ισραηλινό στρατό το 1967, και συμμετείχε στη μονάδα των ειδικών επιχειρήσεων που εξουδετέρωσαν την...

 αεροπειρατεία στο αεροδρόμιο του Τel Aviv το 1972. Ο Netanyahu έγινε αρχηγός του δεξιού κόμματος Likud το 1993 και συνέχισε να υπηρετεί ως πρωθυπουργός για πολλές θητείες .

Πέρασε τα περισσότερα από τα εφηβικά του χρόνια ζώντας στην περιοχή της Philadelphia, όπου ο πατέρας του, ο γνωστός Εβραίος ιστορικός Benzion Netanyahu, εργαζόταν ως καθηγητής.

Το 1967, επέστρεψε στο Ισραήλ για να υπηρετήσει στην επίλεκτη μονάδα των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, “Sayeret Matkal”, και έλαβε μέρος σε μια σειρά στρατιωτικών επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένης της δραματικής διάσωσης της αεροπειρατίας της Sabena το 1972. Με την κωδική ονομασία «Operation Isotope», η διάσωση έγινε από τον μελλοντικό Ισραηλινό πρωθυπουργό Ehud Barak.

[Η Sabena Flight 571 ήταν μια προγραμματισμένη επιβατική πτήση από τις Βρυξέλλες στο Tel Aviv μέσω Βιέννης, που εκτελούσε η εθνική αεροπορική εταιρεία του Βελγίου, Sabena. Στις 8 Μαΐου 1972, ένα επιβατικό αεροσκάφος Boeing 707 που εκτελούσε αυτή την πτήση, με κυβερνήτη τον Βρετανό πιλότο Reginald Levy, καταλήφθηκε από τέσσερα μέλη της οργάνωσης Black September, μιας παλαιστινιακής τρομοκρατικής ομάδας. Ακολουθώντας τις οδηγίες τους, ο καπετάνιος Levy προσγείωσε το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο του Lod (αργότερα Διεθνές Αεροδρόμιο Βen Gurion. Οι αεροπειρατές ζήτησαν από το Ισραήλ να απελευθερώσει Παλαιστίνιους κρατούμενους σε αντάλλαγμα για τους ομήρους. Η αντιπαράθεση τερματίστηκε με μια ισραηλινή επιδρομή κομάντο κατά την οποία όλοι οι αεροπειρατές σκοτώθηκαν ή συνελήφθησαν]

Ο Netanyahu επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες την ίδια χρονιά και πήρε πτυχία στην αρχιτεκτονική και τη διοίκηση επιχειρήσεων από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης. Το 1976, εργάστηκε στο Boston Consulting Group, αλλά επέστρεψε στο Ισραήλ μετά το θάνατο του Yoni, του μεγαλύτερου αδελφού του, ο οποίος σκοτώθηκε ενώ προσπαθούσε να απελευθερώσει ομήρους από αεροπειρατεία της Air France στην Ουγκάντα.

Ο Netanyahu συμμετείχε ενεργά στις διεθνείς αντιτρομοκρατικές προσπάθειες, γεγονός που βοήθησε στην έναρξη της πολιτικής του σταδιοδρομίας. Αφού υπηρέτησε στην ισραηλινή πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, DC (1982-84), έγινε πρεσβευτής του Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη (1984-88). Κατά τη διάρκεια της θητείας του στον ΟΗΕ, ηγήθηκε επιτυχώς μιας εκστρατείας για τον αποχαρακτηρισμό των αρχείων του ΟΗΕ για τα εγκλήματα πολέμου των Ναζί.

Το 1988, ο Netanyahu εξελέγη μέλος της Knesset (κοινοβούλιο του Ισραήλ) από το δεξιό κόμμα Likud και υπηρέτησε ως αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών. Πέντε χρόνια αργότερα, εξελέγη πρόεδρος του κόμματος Likud και υποψήφιος πρωθυπουργός του. Το 1996 εξελέγη πρωθυπουργός του Ισραήλ, νικώντας τον υποψήφιο των Εργατικών Shimon Peres. Ο Netanyahu διετέλεσε πρωθυπουργός μέχρι το 1999. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, υπέγραψε τις Συμφωνίες της Hebron και του Wye , προωθώντας την ειρηνευτική διαδικασία με τους Παλαιστίνιους. Επέκτεινε επίσης τις κρατικές ιδιωτικοποιήσεις, απελευθέρωσε τους νομισματικούς κανονισμούς και μείωσε τα ελλείμματα.

Μετά την παραίτησή του από την Knesset μετά την εκλογική του ήττα από τον πρώην διοικητή του Barak, ο Netanyahu εργάστηκε στον ιδιωτικό. Επέστρεψε στην πολιτική το 2002, υπηρετώντας ως υπουργός Εξωτερικών πριν γίνει υπουργός Οικονομικών.

Στις 31 Μαρτίου 2009, ο Netanyahu ορκίστηκε πρωθυπουργός για δεύτερη φορά, σημειώνοντας τη νίκη του ιδρύοντας μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας και καλώντας για ένα αποστρατιωτικοποιημένο παλαιστινιακό κράτος που θα αναγνωρίζει το εβραϊκό κράτος. Στη διάσημη ομιλία του τον Ιούνιο του 2009 στο Πανεπιστήμιο Bar-Ilan, είπε: «Είπα στον Πρόεδρο Οbama στην Ουάσιγκτον, εάν λάβουμε εγγύηση αποστρατιωτικοποίησης και εάν οι Παλαιστίνιοι αναγνωρίσουν το Ισραήλ ως εβραϊκό κράτος, είμαστε έτοιμοι να συμφωνήσουμε σε μια πραγματική ειρηνευτική συμφωνία, ένα αποστρατιωτικοποιημένο παλαιστινιακό κράτος δίπλα-δίπλα με το εβραϊκό κράτος».

Ωστόσο, ο Netanyahu βρέθηκε σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες τον Νοέμβριο του 2013. Αντιτάχθηκε στη συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα του τελευταίου, με όρους που περιλάμβαναν τη μείωση ή την αναστολή των προσπαθειών εμπλουτισμού ουρανίου με αντάλλαγμα χαλάρωση των υφιστάμενων κυρώσεων. Σύμφωνα με το CNN, ο Netanyahu χαρακτήρισε τη συμφωνία ως «ιστορικό λάθος», προσθέτοντας ότι «οι κυρώσεις που χρειάστηκαν χρόνια για να επιβληθούν πρόκειται να χαλαρώσουν».

Το έτος 2014 έφερε μεγάλη αναταραχή στην περιοχή, με τη σύγκρουση να κλιμακώνεται ραγδαία κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού μεταξύ της παλαιστινιακής στρατιωτικής ομάδας Hamas και του Ισραήλ μετά τη δολοφονία τριών εφήβων. Η περιοχή της Γάζας έγινε στόχος των ισραηλινών δυνάμεων ως προπύργιο της Hamas.

Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, ο Netanyahu απέλυσε δύο από τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου του, επικαλούμενος τις επικρίσεις τους στην κυβέρνηση, και ξεκίνησε τη διάλυση του κοινοβουλίου του συνασπισμού, με νέες εκλογές να διεξάγονται τον Μάρτιο του επόμενου έτους.

Στις αρχές Μαρτίου του 2015, δύο εβδομάδες πριν από τις εκλογές στη χώρα του, ο Netanyahu απευθύνθηκε σε ένα εξαιρετικά κομματικό Κογκρέσο των ΗΠΑ για να ασκήσει περαιτέρω κριτική στην πολιτική της Αμερικής για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Ο Οbama συνέχισε να υπερασπίζεται το σχέδιο, με τους δύο ηγέτες να έχουν ιδιαίτερα διαφορετικές θέσεις σχετικά με το ποιος θα πρέπει να είναι ο τελικός στόχος για τις οπλικές δυνατότητες του Ιράν.

Ο Netanyahu κέρδισε τις εκλογές στη χώρα του στα μέσα Μαρτίου 2015, νικώντας τον Isaac Herzog της συμμαχίας της Σιωνιστικής Ένωσης, ο οποίος εστίασε περισσότερο στα εσωτερικά ζητήματα κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του. Το κόμμα Likud κέρδισε 30 κοινοβουλευτικές έδρες και προοριζόταν να είναι επικεφαλής μιας κυβέρνησης συνασπισμού.

Στις 6 Δεκεμβρίου 2017, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump ανακοίνωσε ότι η κυβέρνησή του αναγνώριζε επίσημα την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, μια κίνηση που επικρίθηκε από την Παλαιστινιακή Αρχή και τα περισσότερα κράτη μέλη του ΟΗΕ, αλλά επαινέθηκε από τους Ισραηλινούς ηγέτες. «Ο εβραϊκός λαός και το εβραϊκό κράτος θα είναι για πάντα ευγνώμονες», είπε ο Netanyahu σε βίντεο, χαρακτηρίζοντας την απόφαση «θαρραλέα και δίκαιη».

Το ισραηλινό κοινοβούλιο θέσπισε στις αρχές Ιανουαρίου 2018 έναν νέο νόμο που απαιτούσε ψήφο υπερπλειοψηφίας για την επικύρωση οποιασδήποτε ειρηνευτικής συμφωνίας που περιελάμβανε εκχώρηση τμήματος της Ιερουσαλήμ. Περίπου την ίδια περίοδο, η Κεντρική Επιτροπή του Likud ψήφισε ομόφωνα υπέρ της «ελεύθερης κατασκευής και εφαρμογής του ισραηλινού νόμου και κυριαρχίας σε όλες τις απελευθερωμένες περιοχές εποικισμού» στη Δυτική Όχθη.