Το Καζαβίτι είναι ίσως το πιο γραφικό χωριουδάκι της Θάσου. Είναι χτισμένο στις πλαγιές ενός λόφου, στο βάθος μιας κοιλάδας, σε απόσταση μόλις 4 χιλιομέτρων από τον Πρίνο. Τα καλοκαίρια, το χωριό αποτελεί πόλο έλξης...
. για τους τουρίστες, ενώ το χειμώνα οι μόνιμοι κάτοικοι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα- περίπου τριάντα τον αριθμό, οι περισσότεροι αλλοδαποί.
"Από το 1960, οι ντόπιοι έφυγαν από το χωριό. Πήγαν στα αστικά κέντρα, αναζητώντας δουλειά και καλύτερη τύχη στα πεδινά του χωριού. Ένας Γερμανός φιλέλληνας, βιολόγος και κινηματογραφιστής, ο Τόμας Σούλτε Βέστρουμ ήρθε στο Καζαβίτι και βλέποντας την ομορφιά και τα ρημαγμένα σπίτια, αγόρασε κάποια και τα αναπαλαίωσε. Στη συνέχεια κι άλλοι ξένοι ανέβαιναν στο χωριό, που είχε σχεδόν ερημώσει, και αγόραζαν τα σπίτια σε χαμηλή τιμή", δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Περιβάλλοντος της Θάσου Μιχάλης Ξώγνος.
Στο Καζαβίτι, οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν ό,τι έχει απομείνει από τα σχολεία, που έχουν ιστορική αξία καθώς χτίστηκαν την εποχή της τουρκοκρατίας, τα παλιά αρχοντικά και τις εκκλησίες και να "ταξιδέψουν" με τους ήχους των πουλιών και του τρεχούμενου νερού, που δημιουργούν μια αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης.
Στην πλατεία του χωριού, μπορούν να απολαύσουν τον καφέ τους και να γευτούν τοπικούς μεζέδες (το Καζαβίτι φημίζεται για το κατσίκι του), κάτω από την πυκνή φυλλωσιά των εντυπωσιακών αιωνόβιων πλατάνων.
Η μικρή πλατεία στο κέντρο του χωριού, στο Μεγάλο Καζαβίτι ή Μεγάλο Πρίνο, έχει μάλιστα γίνει "διάσημη" και σε αρκετά γερμανικά περιοδικά. "Φωτογραφία της πλατείας έχει δημοσιευτεί σε περίπου 10 περιοδικά και εφημερίδες της Γερμανίας και οι κριτικές που υπάρχουν από τουρίστες σε ιστοσελίδες των τουριστικών πρακτορείων του εξωτερικού σχετικά με το χωριό είναι κατά 80% - 90% θετικότατες", επισήμανε ο αντιδήμαρχος Θάσου.
Ιστορικά στοιχεία για το Καζαβίτι υπάρχουν από τον 4ο αιώνα π.Χ. Αρκετοί πύργοι και άφθονα κεραμικά μαρτυρούν την εγκατάσταση κατοίκων. Το χωριό φημιζόταν για την αμπελοκαλλιέργειά του και το κρασί που παρήγαγε. Η ονομασία Καζαβίτι, που είναι λατινογενής (casa - σπίτι και vitis -κληματαριά) προήλθε από το γεγονός ότι όλα τα σπίτια είχαν στις αυλές τους αμπέλια.
Από τα μέσα του 17ου αιώνα, η έξαρση της πειρατείας αναγκάζει τους κατοίκους που κατοικούσαν σε παραθαλάσσιους οικισμούς να μετακινηθούν στο εσωτερικό του νησιού.
Η μορφή με την οποία διασώζεται σήμερα το Καζαβίτι είναι κυρίως του 19ου αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου