Μαθήματα ηγεσίας στη πολιτική, την οικονομία και τις επιχειρήσεις από το Ισραήλ.
Μετά από δύο χρόνια πανδημίας μία χώρα με την έκταση της Πελοπονήσσου η οποία μετράει 74 χρόνια ζωής σαν κράτος και πληθυσμό σχεδόν ίδιο με την Ελλάδα θρηνεί..... 10.700 θύματα του COVID-19. Aκόμη κι αυτός ο χαμηλός αριθμός των απωλειών (συγκρινόμενος με τα ελληνικά δεδομένα) ενοχλεί την υπερηφάνια των πολιτών και του κράτους γιατί
εδώ διαθέτουν απίστευτες υποδομές στα Νοσοκομεία τους, καταρτισμένο προσωπικό, οι πολίτες αθλούνται καθημερινά στον ήλιο (βιταμίνη D), σπάνια συναντάς υπέρβαρους και το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού είναι νέοι άνθρωποι. Γι΄αυτό και δεν μπορούν να αποδεχθούν το γεγονός ότι έχασαν κοντά στους 11.000 συνανθρώπους τους από τον ιό.
Το γεγονός ότι η οικονομία τους άντεξε στη διάρκεια της πανδημίας είναι λογικό γιατί η κουλτούρα του λαού είναι τέτοια. Την επόμενη μέρα του εκάστοτε τρομοκρατικού χτυπήματος η ζωή επιστρέφει με μεγαλύτερο πάθος, πείσμα και αυτή την αίσθηση του ανικανοποίητου για την οποία είχε μιλήσει ο Simon Peres. Μια λέξη ίσως ορίζει καλύτερα την οικονομία του Ισραήλ καθώς το έθνος γιορτάζει τα 74α γενέθλιά του: ανθεκτικότητα. Κι αυτό γιατί η ανθεκτικότητα χαρακτηρίζει την κοινωνία τους και τον καθένα ξεχωριστά. Τείνει να γίνει έμφυτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου