Σήμερα, έπεσε στα χέρια μου και διάβασα ένα απερίγραπτο άρθρο του κ. Δημοσθένη Κούρτοβικ στα "Νέα". ( 6/9/2009).
Ο κύριος Κούρτοβικ ο οποίος επισκέφτηκε την πόλη μας πρόσφατα καλεσμένος από τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου
Ο κύριος Κούρτοβικ ο οποίος επισκέφτηκε την πόλη μας πρόσφατα καλεσμένος από τον Πολιτιστικό Οργανισμό του Δήμου
Κατερίνης και τον έτερο κριτικό λογοτεχνίας κύριο Κάλφα στο άρθρο του αυτό ως κριτικός λογοτεχνίας όπως αυτοχαρακτηρίζεται.....
αφιέρωσε ένα ολόκληρο σαλόνι, για να στραφεί εναντίον όσων γυναικών - συγγραφέων "πουλάνε" και πιο συγκεκριμένα της Λένας Μαντά, της Χρύσας Δημουλίδου
και της Πασχαλίας Τραυλού, τις οποίες της φωτογράφιζε κυριολεκτικά και μεταφορικά στο κείμενο του. Πολύ θα ήθελε ο αγαπητός και συμπαθής
κατά τα άλλα Δημοσθένης Κούρτοβικ να πουλάει 120.000 αντίτυπα.Αλλά δυστυχώς εδώ στην Ελλάδα του κυρίου Κούρτοβικ εάν πουλάς είναι έγκλημα.
Το δικαίωμα στο διάβασμα φαίνεται ότι το έχουν μόνο λίγοι, μέλη μιας "πνευματικής ελιτίστικης συντεχνίας"
και όλοι οι υπόλοιποι είναι ο αμόρφωτος λαουτζίκος.Καταφέρεται ενάντια στις μεσήλικες γυναίκες με το ξανθό μαλλί, λες και δεν έχουν
δικαίωμα να διαβάσουν ό,τι θέλουν και όποτε θέλουν. Θα διαβάζουν μόνο οι καθηγήτριες πανεπιστημίου και οι φιλόλογοι αλλά όχι οι κομμώτριες
και οι περιπτερούδες.... Από πότε το διάβασμα έχει σχέση με το τι χρώμα έχουν τα μαλλιά μου, μόνο ο κ. Κούρτοβικ το γνωρίζει.
Εάν ήθελε να κάνει μια εποικοδομητική κριτική, θα μπορούσε να την κάνει επάνω σε συγκεκριμένα βιβλία και όχι έτσι γενικά και αόριστα για τρεις συγγραφείς.
Εάν ήθελε να κάνει μια εποικοδομητική κριτική, θα μπορούσε να την κάνει επάνω σε συγκεκριμένα βιβλία και όχι έτσι γενικά και αόριστα για τρεις συγγραφείς.
Απορώ, αν έχει διαβάσει έστω και ένα βιβλίο τους. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του να μην του αρέσει ο τρόπος γραφής τους, αλλά δεν έχει κανένα δικαίωμα να ξεφτιλίζει με τέτοιο τρόπο τους χιλιάδες αναγνώστες που διαβάζουν με πάθος αυτά τα βιβλία. Γιατί ποιος δεν θα ήθελε να διαβάζονται τα βιβλία του από 200.000 άτομα στη μικρή μας Ελλάδα;;;
Και έχω μια μεγάλη απορία... Γιατί στο συγκεκριμένο άρθρο, αναφέρονται μόνο οι συγκεκριμένοι συγγραφείς που ανήκουν στον ίδιο εκδοτικό οίκο;;; Οι άλλοι εκδοτικοί οίκοι δεν βγάζουν δηλαδή μυθιστορήματα που απευθύνονται στο συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό;;; Εάν αυτό δεν είναι εμπάθεια ή κομπλεξισμός, τότε τι είναι;;;
Θα τελειώσω με μια φράση, που μου έμαθε πριν από λίγο καιρό ο Γιώργος Πολυράκης που λένε στη γενέτειρα του την Κρήτη: "Χτυπάνε μόνο τις φορτωμένες καρυδιές"
Υ.Γ. Υπάρχει μεγαλύτερη αναγνώριση από τους αναγνώστες που σε εμπιστεύονται;;;
Και έχω μια μεγάλη απορία... Γιατί στο συγκεκριμένο άρθρο, αναφέρονται μόνο οι συγκεκριμένοι συγγραφείς που ανήκουν στον ίδιο εκδοτικό οίκο;;; Οι άλλοι εκδοτικοί οίκοι δεν βγάζουν δηλαδή μυθιστορήματα που απευθύνονται στο συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό;;; Εάν αυτό δεν είναι εμπάθεια ή κομπλεξισμός, τότε τι είναι;;;
Θα τελειώσω με μια φράση, που μου έμαθε πριν από λίγο καιρό ο Γιώργος Πολυράκης που λένε στη γενέτειρα του την Κρήτη: "Χτυπάνε μόνο τις φορτωμένες καρυδιές"
Υ.Γ. Υπάρχει μεγαλύτερη αναγνώριση από τους αναγνώστες που σε εμπιστεύονται;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου