Η είδηση ότι ο μεγαλύτερος βιομηχανικός όμιλος της χώρας – αυτός της Βιοχάλκο, που ελέγχει δεκάδες παραγωγικές και εμπορικές επιχειρήσεις εταιρείες στην Ελλάδα και το εξωτερικό - μεταφέρει την έδρα του στο Βέλγιο έσκασε σαν βόμβα. Ακόμη και εάν η διοίκησή της εξήγησε ότι το έπραξε για λόγους ευκολότερης πρόσβασης..
στις ξένες τράπεζες, η απόφαση αυτή αποτέλεσε ένα πλήγμα στην κυβέρνηση Σαμαρά η οποία προσπαθεί – είναι αλήθεια – να αντιστρέψει το εν μέσω εμποδίων το οικονομικό κλίμα στη χώρα. Και πώς να μην είναι αφού η Βιοχάλκο είναι η Τρίτη κατά σειρά ελληνική επιχείρηση που λαμβάνει την απόφαση μεταφοράς της έδρας της στο εξωτερικό – μετά την ΦΑΓΕ και την «Τρία Έψιλον» - Coca Cola. Το γεγονός αυτό βρέθηκε στο επίκεντρο μιας ενδιαφέρουσας συνομιλίας που είχαμε με ένα σημαντικό βορειοελλαδίτη επιχειρηματία ο οποίος μάλιστα θεωρείται και ο «σημαιοφόρος της εξωστρέφειας» της χώρας μας. Ο Δημήτρης Λακασάς, πρόεδρος του Συνδέσμου των εξαγωγικών επιχειρήσεων της Βορείου Ελλάδος μίλησε στο TIMETV.gr όχι μόνον για την απόφαση του «πατριάρχη της ελληνικής βιομηχανίας» του κ. Στασινόπουλου να μεταφέρει την έδρα των επιχειρήσεών του στο εξωτερικό αλλά και για τις ευθύνες της κυβέρνησης η οποία θα έπρεπε μαζί με τις προσπάθειες προσέλκυσης ξένων επενδυτών να προσέξει τους Έλληνες βιομήχανους οι οποίοι επενδύουν μέσα στη κρίση. Ας ακούσουμε τα όσα αποκαλυπτικά λέει ο κ. Λακασάς ● Πως κρίνετε την απόφαση της διοίκησης της Βιοχάλκο; Δεν νομίζετε ότι είναι ένα καμπανάκι για την κυβέρνηση; Δεν είναι απλώς καμπανάκι. Είναι μια πολύ μεγάλη καμπάνα που πρέπει κυρίως οι πολιτικοί αλλά και εμείς οι επιχειρηματίες να τη λάβουμε σοβαρά υπόψη και να πούμε ότι αν δεν αλλάξουμε άμεσα και ραγδαία την οικονομική μας αντίληψη προς την παραγωγή και προς την εξωστρέφεια θα οδηγηθούμε σε τέλμα. Δυστυχώς, έφτασε η ώρα να το πούμε έξω από τα δόντια: αν δεν στηρίξουμε τις εγχώριες παραγωγικές και εξαγωγικές επιχειρήσεις αν δεν βρούμε έξυπνα μοντέλα υποστήριξης της εγχώριας παραγωγής θα οδηγηθούμε στην οικονομική καταστροφή. Δείτε για παράδειγμα τα κονδύλια 1,2 δισ. ευρώ που προσφάτως αποδεσμεύθηκαν για τους οδικούς άξονες. Αν δεν βρούμε τρόπους να χρησιμοποιηθούν προϊόντα της ελληνικής βιομηχανίας και πάμε στη γνωστή λογική διαφόρων ατζέντηδων που εκπροσωπούν εισαγόμενα προϊόντα δεν θα έχουμε πραγματική ανάπτυξη. ● Πάντως αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση δείχνει να έχει στραμμένο το βλέμμα της περισσότερο στην προσέλκυση των ξένων επενδύσεων παρά στην υποστήριξη της ελληνικής παραγωγής. Ενδεικτικά αναφέρω το κόστος της ενέργειας που για την εγχώρια παραγωγή παραμένει πολύ υψηλότερο σε σχέση με το αντίστοιχο των ευρωπαίων ανταγωνιστές της Κοιτάξτε, κατ αρχήν η κυβέρνηση καλά κάνει που προσπαθεί να προσελκύσει ξένους επενδυτές. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η προσέλκυση ξένων επενδύσεων είναι προς το συμφέρον της χώρας, της ανάπτυξης και της ίδιας της εγχώριας βιομηχανίας. Όμως βλέπουμε ότι έχουμε σε επικοινωνιακό επίπεδο μια τεράστια στόχευση στην προσέλκυση των πολυεθνικών – είτε είναι υφιστάμενες στη χώρα μας είτε είναι ενδυνάμει επενδυτές. Την ίδια στιγμή δεν υπάρχει η αντίστοιχη πολιτική στήριξης των εγχώριων παραγωγών, επιχειρηματιών και εξαγωγέων οι οποίοι εδώ και δεκαετίες έχουμε αποδείξει ότι «τραβάμε κουπί». Από το 2009 – από τότε που ξέσπασε η κρίση – οι έλληνες εξαγωγείς καταγράφουμε ανάπτυξη και είμαστε το μοναδικό μακρο-οικονομικό μέγεθος που δίνει αισιοδοξία στην ελληνική οικονομία. Τώρα προστέθηκε και ο τουρισμός. Για να μπορέσουμε λοιπόν να καταλάβουμε τι συμβολή του κάθε τομέα και των προσπαθειών που αντίστοιχα πρέπει να καταβληθούν από την Πολιτεία αξίζει να πούμε τα παρακάτω: Η ελληνική εξωστρέφεια στο σύνολό της (εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών, τουριστική δραστηριότητα) είναι το 28%. Αν αφαιρέσουμε την τουριστική δραστηριότητα οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν το 15,5% ενώ οι ξένες επενδύσεις συμμετέχουν περίπου με 1,5% στο ΑΕΠ. Επαναλαμβάνω υποστηρίζω ένθερμα την προσπάθεια ξένων επενδύσεων αλλά δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζουμε τις εγχώριες παραγωγικές δυνάμεις ως κάτι δεδομένο. Είναι δεδομένο ότι για πατριωτικούς λόγους θέλουμε να παραμείνουμε στην Ελλάδα και παραμένουμε και κάνουμε ότι είναι δυνατόν γιατί εδώ θέλουμε να μεγαλώσουν τα παιδιά μας αλλά όταν όλοι οι συντελεστές παραγωγής σε εξωθούν εκτός οικονομίας δεν έχεις άλλη επιλογή. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Ποιοι είναι οι συντελεστές παραγωγής; Είναι το μισθολογικό κόστος. Εδώ όντως έχει υπάρξει μία πρόοδος. Πρέπει δε να σας πω ότι στους 200.000 εργαζόμενους που απασχολούν οι εξαγωγείς θα δείτε ότι οι εξαγωγείς είτε δεν έχουν κάνει καθόλου μειώσεις είτε έχουν κάνει αυξήσεις. Θα σας φέρω παράδειγμα την εταιρεία μου: στους 150 εργαζομένους που απασχολώ δεν έχω μειώσει ούτε ένα ευρώ το μισθό ενός υπαλλήλου. Αντιθέτως έχω κάνει και προσλήψεις και αυξήσεις. Από την άλλη όμως, στην Ελλάδα έχουμε πολύ υψηλές ασφαλιστικές εισφορές και διπλάσιο κόστος ενέργειας από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Έχουμε ένα εξοργιστικό κόστος χρήματος το οποίο είτε δεν το βρίσκεις είτε αν το βρεις δεσμεύοντας τα περιουσιακά σου στοιχεία, θα το πάρεις με ένα επιτόκιο της τάξης του 8% - 10% ● Κάνατε προσφάτως μία έντονη παρέμβαση για την καλύτερη χρηματοδότηση των εξαγωγικών επιχειρήσεων; Βεβαίως. Μιλήσαμε και με τη διοίκηση της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και με τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος. Θέσαμε το θέμα στον ίδιο τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου. Δεν είναι δυνατόν να δανείζεται η Ελληνική εξαγωγική επιχείρηση με επιτόκια 8% την στιγμή που η Γερμανική δανείζεται με 2%. Δεν λέω να δανειστώ με 2% διότι δεν είμαι Γερμανός αλλά όταν ο Ισπανός και Ιταλός δανείζεται με 4% κι εγώ με 8% ως 10% πολύ απλά είμαι εκτός αγοράς. Και ξέρετε γιατί δίνουν στους εξαγωγείς χρήμα με 10%; Διότι ξέρουν ότι θα τα πάρουν. Γιατί ξέρουν ότι είμαστε ένας υγιής κλάδος. Ξέρετε ποιό είναι το πιο εξοργιστικό; Για να μπορέσεις να πας ως επιχειρηματίας και να πετύχεις μια καλή διαπραγμάτευση με την τράπεζα ξέρεις τι πρέπει να κάνεις; Να πας και να πεις δεν έχω να σου τα δώσω. Αν το κάνεις και «ψαλίδι» θα πέσει και αναχρηματοδότηση θα γίνει και 4% επιτόκιο θα σου δώσουν. Και ρωτώ: είναι θεμιτό μία υγιής επιχείρηση να παίρνει δάνειο με 8% και μία επιχείρηση που δεν είναι υγιής να παίρνει με 4%. Μιλάμε για μια στρεβλή οικονομία. ● Το 2013 πως εξελίσσονται οι ελληνικές εξαγωγές. Υπάρχει η αίσθηση ότι έχουμε ελαφρά κόπωση. Κοιτάξτε, οι έλληνες εξαγωγείς με τις δικές τους δυνάμεις και χωρίς τη βοήθεια κανενός – η μόνη συμβολή του κράτους είναι ότι βελτίωσε την εικόνα της χώρας αποκαθιστώντας την πολιτική σταθερότητα – έχουν κάνει σοβαρά βήματα. Πριν απαντήσω στην ερώτησή σας θα ήθελα να σας πω ότι σύμφωνα με τα συμπεράσματα μελέτης που έχουμε κάνει – λαμβάνοντας υπόψη και στοιχεία του ΟΟΣΑ - τα γραφειοκρατικά εμπόδια και το διοικητικό βάρος που υφιστάμεθα αντιπροσωπεύουν το 6,8% του ΑΕΠ την στιγμή που ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι στο 2.8% του ΑΕΠ. Απαντώντας λοιπόν στο ερώτημά σας θα ήθελα να σας πω ότι το 2012 οι Έλληνες εξαγωγείς πραγματοποίησαν συνολικό κύκλο εργασιών 27 δισεκατομμυρίων ευρώ, απασχολώντας 200.000 εργαζομένους και συμμετέχοντας με 15,5% στο ΑΕΠ. Με βάση τα στοιχεία του εξαμήνου του 2013 οι ελληνικές εξαγωγές έχουν αύξηση 5,5% αλλά εάν αφαιρέσει κανείς τα πετρελαιοειδή έχουμε μείωση κατά 2,5 ποσοστιαίες μονάδες. Πράγματι έχουμε μία κόπωση η οποία προέρχεται από το οξύ πρόβλημα ρευστότητας των Ελλήνων εξαγωγέων. Ξέρετε, δανειζόμαστε πολύ ακριβά κάτι που όπως καταλαβαίνετε δεν βοηθά να αναπτύξουμε τα δίκτυα εξαγωγών μας. Όταν λοιπόν πας στην τράπεζα και ζητάς ρευστότητα και σου ζητάει όλη την περιουσία των τεσσάρων προηγούμενων γενεών σου με σπίτια και ακίνητα – τα οποία μακάρι να τα είχαμε και να τους τα δίναμε αλλά όλα είναι δεσμευμένα – πώς να προχωρήσεις; Ζητάμε να γίνει μία ανάλυση με τραπεζικά κριτήρια - σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε θαλασσοδάνεια - για να μπορέσει η τράπεζα να επενδύσει στην εξαγωγική επιχείρηση τα χρήματά της, λαμβάνοντας υπόψη τα υγιή στοιχεία των ισολογισμών της. Ξέρετε αν συγκρίνει κανείς τα οικονομικά στοιχεία των εξαγωγικών επιχειρήσεων με τις υπόλοιπες εταιρείες θα δει ότι τα πρώτα είναι πολύ καλύτερα. Και να το δούμε και διαφορετικά. Άντε και να τους δώσει κανείς όλα τα ακίνητα. Τι θα γίνει; Θα μετατραπούν οι τράπεζες σε εταιρείες real estate; Αν βγάλεις όλα τα διαθέσιμα ακίνητα στην αγορά θα πέσει η τιμή τους στο 1/10 της αξίας τους. Θα καταστρέψεις δηλαδή την ήδη κατεστραμμένη αγορά του real estate. ● Τι αποφάσεις νομίζετε ότι πρέπει να παρθούν ώστε να λυθεί το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας; Κοιτάξτε, πρέπει να αλλάξει το οικονομικό μοντέλο της χώρας. Και δεν το λέμε τώρα Το λέμε τα τελευταία 5 χρόνια. Τι λέμε; Το οικονομικό δόγμα που θα μπορέσει να μας βγάλει από την κρίση είναι το «παράγω και εξάγω». Είναι ένα εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο που βασίζεται στον οικονομικό τομέα, τις παραγωγικές εταιρείες, τις εξαγωγικες επιχειρήσεις και την ευρύτερη έννοια της εξωστρέφειας. Σε αυτήν εντάσσονται οι εξαγωγές, ο τουρισμός, η ναυτιλία και οι άμεσες ξένες επενδύσεις Πιστεύω ότι ως το 2020 οι εξωστρεφείς δυνάμεις της χώρας μπορούν να αυξηθούν από 28% σήμερα στο 50% του ΑΕΠ. Θυμίζω ότι σήμερα ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 45% ● Με συγχωρείτε αλλά σε μια περίοδο που κολοσσοί όπως η Βιοχάλκο μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό, σε μια περίοδο που δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν πως θα πετύχουμε έναν τέτοιο στόχο; Να σας φέρω ένα παράδειγμα. Οι ελληνικές εξαγωγές σήμερα είναι 27 δις. ευρώ με όλα αυτά τα προβλήματα. Ξέρετε πόσο ήταν το 2001; Ηταν 14 δισ. ευρώ και το 2008 17 δισ. ευρώ. Δείτε ποια είναι η δυναμική. Και λάβετε υπόψη σας ότι οι παραγωγικές επιχειρήσεις που άλλαξαν έδρα, διατηρούν τον παραγωγικό τους ιστό στην Ελλάδα και η εξωστρέφειά του «μετράει» για την χώρα. Το προϊόν παράγεται και εξάγεται από την Ελλάδα. Η έδρα έχει μεταφερθεί. Συνεπώς το ελληνικό κράτος θα πρέπει να κινηθεί ώστε να τους πείσει να μην μεταφέρουν και τις παραγωγικές τους δραστηριότητες από τη χώρα και σε δεύτερο στάδιο να τους πείσει να επιστρέψουν πίσω. Σε ότι αφορά το δικό μας σχέδιο πιστεύω ότι αναμφίβολα είναι ένας ρεαλιστικός στόχος. Ρωτάνε πολλοί: «Μα πως είναι δυνατόν να ξεπεράσουμε τον μέσο ευρωπαϊκό όρο» Μα είναι πολύ απλό: η Αυστρία δεν έχει θάλασσα για να έχει ναυτιλία. Εμείς έχουμε την πρώτη ποντοπόρο ναυτιλία στον κόσμο και είμαστε τόσο ανόητοι που δεν παράγουμε τίποτε γι αυτήν. Το διανοείστε: Να έχεις τον μεγαλύτερο πελάτη του κόσμου που λέγεται ελληνική ποντοπόρος ναυτιλία και να μην παράγεις τίποτε γι αυτόν. Συνεπώς αυτό είναι ένα οικονομικό μοντέλο που το δουλεύει το Ινστιτούτο Εξαγωγικών Ερευνώ και Σπουδών του ΣΕΒΕ και το οποίο θα παρουσιάσουμε στο ΙΑΤΟ Expo Summit Θα παρουσιάσουμε τον στόχο καθώς επίσης και την κατανομή του στους 9 εξαγωγικούς κλάδους της οικονομίας. Επίσης τον τρόπο που κατανέμεται στις αγορές στόχους – στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, στις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία κλπ – και τι αυτό σημαίνει σε επίπεδο απασχόλησης Εμείς πιστεύουμε ότι αν πετύχουμε το 50% της εξωστρέφειας με έναν μεσοσταθμικό ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας 2,5% -3% - που όλοι οι αναλυτές δίνουν ότι θα συμβεί από 2014 ως το 2020 - τότε η ανεργία μπορεί να πέσει στο 12% - 14% . Για να γίνει αυτό πρέπει να αλλάξουμε σκέψη και να πιστέψουμε στους δικούς μας πόρους. Κάτι που δεν πιστεύουμε τώρα αφού πιστεύουμε στους από μηχανής θεούς. statbank.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου