Στη 15ετία 1994 έως 2008, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, ως ποσοστό του ΑΕΠ (αυτό που έχει πραγματική αξία) παρέμενε σταθερό και περιστρεφόταν γύρω από το 110%. Σε απλά μαθηματικά αυτό σημαίνει ότι σ’ αυτά τα 15 χρόνια ξοδεύαμε όσα παράγαμε και...
η χώρα μας είχε πιστοληπτική ικανότητα ΑΑΑ. Τι συνέβη λοιπόν ξαφνικά το 2009;
Τι ξαφνικό και εγκληματικό έκανε η κυβέρνηση Καραμανλή ώστε να στείλει τη χώρα στην χρεοκοπία; Γιατί δεν βγαίνει ο ίδιος να μας εξηγήσει; Πρέπει ακόμα να μας προβληματίσει το γεγονός ότι αυτό που ονομάζεται... πρόβλημα δημοσίου χρέους δεν εμφανίστηκε μόνο στην Ελλάδα το 2009, αλλά σε όλες της χώρες της ΕΕ ταυτόχρονα. Μέχρι τότε τόσο η Ελλάδα όσο και τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης εξυπηρετούσαν κανονικότατα τα χρέη τους. Δυστυχώς, υπάρχει ένα φοβερό κοινό μυστικό μεταξύ των ευρωπαϊκών ελίτ που τώρα κάνουν κοινώς την «πάπια» σε βάρος των λαών τους και το οποίο μυστικό άρχισαν να το υποψιάζονται αλλά δεν το γνωρίζουν επακριβώς οι λαοί της Ευρώπης.
Όπως ξέρουμε πλέον όλοι (και όσοι δεν το ήξεραν τους ανάγκασε η κρίση να το μάθουν), το χρήμα παράγεται από το χρέος που δημιουργούν οι ιδιωτικές τράπεζες, μέσω της χορήγησης των δανείων. Αυτό το πράγμα, μαζί με κάποια άλλα παράγωγα χρηματοπιστωτικά προϊόντα, δημιούργησαν μια δυσθεώρητη φούσκα χρέους, στα χέρια των ευρωπαϊκών τραπεζών που οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια σε κατάρρευση ολόκληρου του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην ΕΕ και όχι μόνο.
Όπως διαβάζουμε σε άρθρο του δημοσιογράφου Γ. Δελαστίκ στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ», το έτος 2009 οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η ΕΚΤ (προφανώς έπειτα από απαίτηση των ευρωπαϊκών ελίτ και κυρίως των τραπεζιτών), ξόδεψαν από 5 έως 8 τρισεκατομμύρια ευρώ (οι σχετικές μελέτες ποικίλουν για το ακριβές ποσό), προκειμένου να σώσουν τις γερμανικές, τις γαλλικές, τις αγγλικές κ.λ.π. τράπεζες της Ευρώπης. Τι έκαναν λοιπόν;
Έκαναν το εξής απλό. Κρατικοποίησαν τα χρέη των ιδιωτικών τραπεζών. Και τούτο γιατί δεν κυβερνούν οι λαοί στην Ευρώπη αλλά οι ευρωπαϊκές ελίτ. Επειδή η ΕΕ έχει περίπου 500 εκατομμύρια πληθυσμό, αποφάσισαν να επιβαρύνουν με 1000 ευρώ κάθε ευρωπαίο επί 10 χρόνια, για να βγουν 5 τρισεκατομμύρια ευρώ. Στην ουσία δηλαδή, αποφάσισαν να σκάσουν τη χρηματοπιστωτική φούσκα στα κεφάλια των απλών ανθρώπων.
Αυτό ακριβώς γίνεται αυτή τη στιγμή σε όλη την ΕΕ και γι’ αυτό όλα ξεκίνησαν ξαφνικά το 2009. Η εφαρμογή του προγράμματος άρχισε από τους πιο αδύναμους κρίκους και κυρίως την Ελλάδα, χωρίς προς το παρόν να μπορεί να εξηγηθεί γιατί το δέχτηκε αυτό η κυβέρνηση Παπανδρέου. Η Ελλάδα λοιπόν συνεχίζει να χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο προκειμένου να τρομοκρατηθούν και να "συνετιστούν" οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί, ώστε να δεχτούν χωρίς πολλές διαμαρτυρίες αυτή την επιβάρυνση.
Τα υπόλοιπα περί τεμπέληδων και διεφθαρμένων Ελλήνων είναι εντελώς παραμύθια και χρησιμοποιούνται για να μας ακυρώσουν. Επειδή «ουδείς αναμάρτητος» ανάμεσά μας, κατάφεραν με την προπαγάνδα να μας κάνουν να αισθανόμαστε όλοι ένοχοι, ενώ δεν είμαστε περισσότερο ένοχοι από τους Γερμανούς, Ιταλούς κ.λ.π.. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι, αλλά ο ίδιος λαός και με την ίδια νοοτροπία ήμασταν και στην 15ετία 1994 – 2008.
Τι άλλαξε λοιπόν ξαφνικά και γίναμε τόσο εξευτελισμένοι σε όλη την Υδρόγειο; Όσο όμως και αν υποφέρουν οι ευρωπαϊκοί λαοί για να διασώσουν το ιδιωτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, επειδή αυτό το σύστημα είναι αδιέξοδο, σε λίγα χρόνια θα καταλήξουμε στα ίδια. Γι’ αυτό, από εδώ από την Ελλάδα, από το κέντρο διεξαγωγής του πειράματος, θα πρέπει να τους εκπλήξουμε.
Θα πρέπει να πρωτοστατήσουμε ώστε να ξεσηκωθούν οι λαοί της Ευρώπης από τα κάτω (η θέση των ελίτ είναι δεδομένη), ώστε να αλλάξουμε μοντέλο οικονομικής ζωής.
Πέτρος Χασάπης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου